Acemiler mangası
- Levent Tüzemen Yazıları
- 30 Eylül 2015, 23:52:06
Astana maçı Galatasaray'ın kadrosunun kalite olarak hızla kan kaybettiğinin belgesidir. Bunu skora bakıp söylemiyorum. Galatasaray kazanabilirdi.
Ancak değişen kadronun verimliliği, uyumu, yardımlaşması arkadaşlık ilişkileri çok zayıf.
Maç boyu taraftarlarının maç boyu müthiş desteğini alan, yüreğini orta koyan, koşan tekmeye kafa sokan Astana'lı oyuncular kısıtlı kalitelerine rağmen Galatasaray'ı yerle bir ettiler.
Hamza hoca ve futbolcular kötü oyuna asla zemini gösteremezler. Galatasaray ile Astana arasında en büyük fark Kazaklar'ın "Biz" diye düşünmesiydi.
Astana'lı oyuncuların saha içinde orta aklına, ortak mücadelesine "Bireysel assolist" şekline hareket eden Galatasaraylı oyuncular karşılık bile veremedikleri gibi "Acemi" hatalar yaptı.
Galatasaraylı oyuncular "Biz" kavramını kaybettikleri gibi yeni gelenlerde sadece oynamak için oynuyor. Galatasaray'da "Biz" duygusunun eksildiğinin en güzel örneği Hakan Balta'nın kendi kalesine attığı golden sonra hiçbir takım arkadaşının teselliye gelmemesidir. Başarıda kucaklaşan bir takım hata yapınca kenetlenmezse kaybetmeye mahkumdur.
***
Hamza hoca eleştirenlere kızıyor. Biz tribünden Astana'nın baskı yaptığını ve gole yaklaştığını görüyoruz. Hamza hoca fiziksel çöküntü yaşayan ve yorulan oyuncuları göremediği gibi oyuna müdahale de etmiyor. Podolski iyi oynamıyordu ama Astana ve seyici üzerinde ciddi baskıydı. Podolski çıkıyor marifetmiş gibi dünya yıldızı (!) Rodriguez giriyor.
Semih-Balta ikilisi baskıdan dolayı top kullanamıyor, pas hatası yapıyor Chedjou kulübede oturuyor. Chedjou oynamayacaksa neden geldi? Yasin dili dışarı çıkmış koşuyor final anında ne yapacağına şuur koyamıyor. Galatasaray'da Sneijder'e yazık oluyor. Çünkü Galatasaray'da oyun zekası ve pas yüzdesi yüksek oyuncunun azlığından Sneijder zaman zaman çıldıracak konuma geliyor.
Yıllarca Türk oyucuların basit düşünememesi yüzünden kulüp takımları olarak çok kaybettik. Çünkü bu oyuncular "Ayıplanma" duygusuyla topu taca atmayı, kornere vurmayı düşünmüyorlar.
Semih bu tanıma son örnektir. Ayağındaki topu kornere vurmayarak gol yedirdi.
Ancak değişen kadronun verimliliği, uyumu, yardımlaşması arkadaşlık ilişkileri çok zayıf.
Maç boyu taraftarlarının maç boyu müthiş desteğini alan, yüreğini orta koyan, koşan tekmeye kafa sokan Astana'lı oyuncular kısıtlı kalitelerine rağmen Galatasaray'ı yerle bir ettiler.
Hamza hoca ve futbolcular kötü oyuna asla zemini gösteremezler. Galatasaray ile Astana arasında en büyük fark Kazaklar'ın "Biz" diye düşünmesiydi.
Astana'lı oyuncuların saha içinde orta aklına, ortak mücadelesine "Bireysel assolist" şekline hareket eden Galatasaraylı oyuncular karşılık bile veremedikleri gibi "Acemi" hatalar yaptı.
Galatasaraylı oyuncular "Biz" kavramını kaybettikleri gibi yeni gelenlerde sadece oynamak için oynuyor. Galatasaray'da "Biz" duygusunun eksildiğinin en güzel örneği Hakan Balta'nın kendi kalesine attığı golden sonra hiçbir takım arkadaşının teselliye gelmemesidir. Başarıda kucaklaşan bir takım hata yapınca kenetlenmezse kaybetmeye mahkumdur.
***
Hamza hoca eleştirenlere kızıyor. Biz tribünden Astana'nın baskı yaptığını ve gole yaklaştığını görüyoruz. Hamza hoca fiziksel çöküntü yaşayan ve yorulan oyuncuları göremediği gibi oyuna müdahale de etmiyor. Podolski iyi oynamıyordu ama Astana ve seyici üzerinde ciddi baskıydı. Podolski çıkıyor marifetmiş gibi dünya yıldızı (!) Rodriguez giriyor.
Semih-Balta ikilisi baskıdan dolayı top kullanamıyor, pas hatası yapıyor Chedjou kulübede oturuyor. Chedjou oynamayacaksa neden geldi? Yasin dili dışarı çıkmış koşuyor final anında ne yapacağına şuur koyamıyor. Galatasaray'da Sneijder'e yazık oluyor. Çünkü Galatasaray'da oyun zekası ve pas yüzdesi yüksek oyuncunun azlığından Sneijder zaman zaman çıldıracak konuma geliyor.
Yıllarca Türk oyucuların basit düşünememesi yüzünden kulüp takımları olarak çok kaybettik. Çünkü bu oyuncular "Ayıplanma" duygusuyla topu taca atmayı, kornere vurmayı düşünmüyorlar.
Semih bu tanıma son örnektir. Ayağındaki topu kornere vurmayarak gol yedirdi.