Akıl tutulması

Deplasmanda kazanamamak Mancini'den tutun da Galatasaraylı oyuncularda sanki bir saplantı haline gelmiş. Çünkü 'teknik adam-futbolcu' anlayışı kadercilik üzerine kurulmuş.
Şampiyonluğa oynayan bir takım eviyle deplasman arasında oyun anlayışı olarak bu kadar fark göstermez, göstermemeli.
Mancini deplasmanlarda, oyunu yeterli okumuyor. Oyuncu değiştirme konusunda saplantı halinde hep geç davranıyor. Düşünün; Galatasaray 86'da golü yemiş, 90'da Hajrovic, 91'de Emre Çolak oyuna giriyor. Allah aşkına bu iki oyuncu 4 dakikalık uzatmanın iki dakikasında şapkadan tavşan mı çıkaracak? Bu değişiklikler bir hocanın tamamen şaşkınlık ifadesidir.
G.Saray iyi oynamıyor, Rize de 'Anti futbol' anlayışıyla kalabalık savunma yapıp ve "Bir kontratak golü yakalar mıyım?" diyor.
Rize 85'te bu fırsatı penaltıdan yakalıyor.
Sahayı terk ediyordu
Sadece Mancini mi hatalı?
Hayır. G.Saraylı oyuncular kötü oynarken Sneijder'in kornerini Chedjou kafayla gole çeviriyor.
Golün ardından Umut ve Sneijder boş kaleye kapalı gözle atacakları golleri kaçırıyor. Özellikle Umut'un kaçırdığı gol akıllara zarardı, hatta Mancini sahayı terk etmeye bile kalktı.
Final dakikalarına girilirken oyuna savunma anlayışı güçlü oyuncuları erken almak, orta sahayı güçlendirmek doğru olmaz mı? Kulübeden "Start yapmayın, zamana oynayın, oyunu yavaşlatın" şeklinde bir uyarı olmaz mı?
Eğer akıl tutulması yaşarsanız aklınıza bu uyarıları, bu değişiklikleri getiremezsiniz. Yazık; G.Saray elindeki kuşu kaçırdı.
Ayrıca; Muslera çok maç kurtardı.
Hata yapma lüksü vardır.
Ama Dünya Kupası'nda oynayacak Muslera gibi bir kaleci net gol pozisyonu yokken rakibin ayaklarına böyle 'Bodoslama' girmemeli.
Bu penaltıyı yapmak Muslera'nın kalitesine yakışmadı.