Neticenin kendisi Volkan Demirel

Tribünlerde az sayıda taraftar olsa da, teröre karşı gösterilen tepkiye "İlahi bir temas" dedim, gidenlerle kalanlar arasındaki vatan ve bütünlük aşkına. Sesler gür çıkarken, "Kahramanlar sessiz uğurlanmaz" notunu düştüm.
Ülkeyi karıştırmak isteyen çakalların gönlü hoş olmasın diye futbola döndüm.
"Direnişler ilhamını acılardan alır" gerçeğine mahsuben.
***
Fenerbahçe dün gece zorlu bir engeli geçti Üç puana katık ettiği güzellikleri parmakla gösterilecek kadardı ama büyük takım olmanın şartı bu.
Kötüyken de kazanacaksın.
O yüzden böyle gecelerde galibiyetlerin estetik yanını aramak yerine, matematik yanına bakmak daha mantıklı.
Hele rakipler puan kaybetmişken.
***
Aslında tanımakta zorluk çektiğimiz bir Fenerbahçe gerçeği vardı, attığı gollerin dışında soru işaretleriyle dolu bir takım.
Beklenmeyen tempo, berbat top kayıpları.
Kendi alanında baskı yiyen, orta sahada üretici olamayan üstelik bitik bir takım.
Van Persie'nin maçın başında sakatlanması da "B" planının erken devreye girmesi gibi geldi bana. O sırada Alper Potuk sotada, Volkan Şen pozisyonları zora sokmakta ustaydı.
"Bu kilitlenme vakasına bir çilingir gerekiyor" dedim.
Kapıyı açan Sow'un golüne düştüğüm not; "bazen bir dokunuştur futbol!" Çünkü ilk yarının bilançosuna baktığımız zaman, Fenerbahçe adına çaresizlikten kalıntılar çoktu, Gençler adına futboldan alıntılar.
***
İkinci yarıda Fenerbahçe yine zaaflar sergisindeydi. Son dakika golleri bir yana, ikinci yarıda galibiyeti koruma sahnelerinde öne çıkan tek adam Volkan Demirel'di.
Gecenin fırtına yelkeni de oydu, Gençler'in beraberlik kurgusunu yerle bir eden eylemci de. Hakkını verirsek; hayati kurtarışlarla geceye müdahalesi neticenin ta kendisiydi.
***
Ligde iyi oynayıp kaybedilen puanları gördükten sonra, böyle bir futbolla 3 puan almanın yadırganacak bir yanı yok.
Kötü futbol oynayarak kazanmak, Fenerbahçe'nin başına gelebilecek tek felaket olsun.
Gençlerbirliği gibi bir takıma karşı ve Cüneyt Çakır gibi bir uzmanla sırtından vurulduğu gecelere nispet!