Korkaklar kazanamaz

Dün gece Karabük'te kendilerine son arayan futbol viranesi bir topluluk vardı.
Maça başlamayı beceremeyenler, geceyi hak etti sonla bitirdi.
Yine korkaklık tasarımı bir anlayış, yine içe kapanık bir savunma. Ziegler'in kanadı işlek bir koridor.
Buna karşılık, Caner sağ kanatta yarım saatlik "deney tüpü!" Savunmanın göbeği de, iki kanat gibi ağırlıktan sanık.
* * *
Fenerbahçe orta alanında herkes birbirine uydu olmuş dönüyor.
Mehmet Topuz, takımına zahmet veriyor, hizmet yerine.
Cristian, kaç maçtır takımın gücünü yiyor.
Yılın en pahalı transferi Sow'a bakıyorum, sahanın en uç köşesinde yalnızları oynuyor.
Maçın ilk çeyreğine bakınca, gecenin anonsu var zaten.. "Ben zaten buraya yenilmeye geldim" diyen bir Aykut Kocaman klasiği olarak.
* * *
Fenerbahçe'nin, ikinci yarıdaki hali, Karabükspor'un içine kapanma reaksiyonunun sonucu. Alex'in golü, ardından hakemin cömertçe verdiği penaltı, Fenerbahçe adına çok karıştırılmış desteden joker çekmesi gibi. Ama kaçan penaltı, ilahi adaletin belgesi. Çünkü, dünkü Fenerbahçe bırakın galibiyeti, beraberliği bile hak etmedi.
* * *
Sonuç olarak… Yeniliriz korkusuyla maça çıktığı her halinden belli bir takımın, kazanması mümkün değildi. Maçın başında da eğildi, sonunda da...