Kale
- Hakan Kulaçoğlu Yazıları
- 06 Eylül 2010, 00:23:00
Şenol Güneş ne kadar gurur duysa hakkıdır. Onur Recep Kıvrak bir resmi maçta ulusal takımın kalesini korudu.
Sanırım en son yine Güneş'in Trabzonspor teknik adamlığı sırasında Nihat kardeşimiz, bileğinin hakkıyla, Amerika turnesinde o formayı giymişti.
Arada bir de "Nasılsa oynama şansları yok, Trabzon'u da temsil edecek bir isim olsun" diye milli kadroya dahil edilen bordomavili 3. kaleciler görmüştük.
Gerçekten çok önemli bir aşamadır. Ciddi bir sorun çözülmüş gözükmektedir. Ancak Onur'un grafiğinde bir konuda bozulma olduğu da dikkat çekmektedir.
Süper Kupa finalinden başlayarak, uzak mesafeli sert şutlarda topu sektirme sorunu ortaya çıkmıştır.
Olimpiyat'ta Glowacki müdahalesi ile maç kurtulmuş, Liverpool rövanşında gol olmuş, Astana'da ise bizzat Onur hızlı davranarak hatasını kapatmıştır.
Demek ki Onur ve hocaları bu toplarda ne yapılması gerektiği konusunda biraz daha kafa ve beden yormak zorundadır.
Milli Takım kadrosundaki diğer Trabzonsporlu'ya gelelim şimdi. Benim en beğendiğim bordo-mavili o: Selçuk İnan. Trabzon orta sahasının temel direği. Hem o hem de Colman iyi oynadığı gün Trabzonspor'un kazanmasını engellemek güç.
Ancak Selçuk hem yeteneklerini tam sergileyemiyor hem de "mükemmel" ya da "yıldız" sıfatlarını henüz hak etmiş değil.
Selçuk, belki biraz daha rakip kaleye yakın oynasa daha etkili olacak.
Yine de son Antalya maçında onun duran topları takımının yegâne planlı gol girişimleriydi. Rakipte bir Mehmet Topuz olmayınca gol gelmedi, o başka!
Orta saha, bir takımın ikinci kalesi. Trabzon orta kalesinin iki adamı iki aydır gündemi meşgul ediyor.
Selçuk ve Ceyhun'un sözleşme yenilememe yaklaşımı şampiyonluğa oynayan birlikteliğe yakışmıyor.
Gerçi, Trabzonspor'un öyle sihirli bir kadrosu var ki hiçbir oyuncunun yokluğu taraftarı fazla telaşlandırmıyor. Yıldız yok, vazgeçilmez adam yok (Hakkını yemeyelim, Onur biraz farklı). Lâkin, Güneş'in de net şekilde ifade ettiği gibi Selçuk'un artık kararını verip arkadaşlarıyla devam edip etmeyeceğini belirlemesi lâzım.
Gelişmiş organizmalara yakışan budur...
Sanırım en son yine Güneş'in Trabzonspor teknik adamlığı sırasında Nihat kardeşimiz, bileğinin hakkıyla, Amerika turnesinde o formayı giymişti.
Arada bir de "Nasılsa oynama şansları yok, Trabzon'u da temsil edecek bir isim olsun" diye milli kadroya dahil edilen bordomavili 3. kaleciler görmüştük.
Gerçekten çok önemli bir aşamadır. Ciddi bir sorun çözülmüş gözükmektedir. Ancak Onur'un grafiğinde bir konuda bozulma olduğu da dikkat çekmektedir.
Süper Kupa finalinden başlayarak, uzak mesafeli sert şutlarda topu sektirme sorunu ortaya çıkmıştır.
Olimpiyat'ta Glowacki müdahalesi ile maç kurtulmuş, Liverpool rövanşında gol olmuş, Astana'da ise bizzat Onur hızlı davranarak hatasını kapatmıştır.
Demek ki Onur ve hocaları bu toplarda ne yapılması gerektiği konusunda biraz daha kafa ve beden yormak zorundadır.
Milli Takım kadrosundaki diğer Trabzonsporlu'ya gelelim şimdi. Benim en beğendiğim bordo-mavili o: Selçuk İnan. Trabzon orta sahasının temel direği. Hem o hem de Colman iyi oynadığı gün Trabzonspor'un kazanmasını engellemek güç.
Ancak Selçuk hem yeteneklerini tam sergileyemiyor hem de "mükemmel" ya da "yıldız" sıfatlarını henüz hak etmiş değil.
Selçuk, belki biraz daha rakip kaleye yakın oynasa daha etkili olacak.
Yine de son Antalya maçında onun duran topları takımının yegâne planlı gol girişimleriydi. Rakipte bir Mehmet Topuz olmayınca gol gelmedi, o başka!
Orta saha, bir takımın ikinci kalesi. Trabzon orta kalesinin iki adamı iki aydır gündemi meşgul ediyor.
Selçuk ve Ceyhun'un sözleşme yenilememe yaklaşımı şampiyonluğa oynayan birlikteliğe yakışmıyor.
Gerçi, Trabzonspor'un öyle sihirli bir kadrosu var ki hiçbir oyuncunun yokluğu taraftarı fazla telaşlandırmıyor. Yıldız yok, vazgeçilmez adam yok (Hakkını yemeyelim, Onur biraz farklı). Lâkin, Güneş'in de net şekilde ifade ettiği gibi Selçuk'un artık kararını verip arkadaşlarıyla devam edip etmeyeceğini belirlemesi lâzım.
Gelişmiş organizmalara yakışan budur...