Barış Ertül

İtalya'da 2 kupa kazanan İnter'le Almanya'da 2 kupa kazanan Bayern Münih'in mücadelelerinin denk geçmesi bekleniyordu. Halbuki ofansif ve defansif denge bakımından İnter daha üstündü. Ribery'nin yokluğu bu kalite farkını daha da artırdı. Nitekim İnter, Sneijder'le topu daha fazla buluştururken Bayern, Robben'le o kadar etkili olamadı. Bunda Robben'in getirdiği toplarda Bayern forvetlerinin Şampiyonlar Ligi finali için bitirici olamamaları etkiliydi. Bayern'de Milito kalitesinde bir golcü yoktu. Üstelik İnter çok daha hızlı, etkili ve dikine oynayıp 3. bölgeye hızlı giderken, Bayern Münih yavaş kaldı ve İnter savunmasının hep hazırlıklı olmasına sebep oldu. Bu şartlar altında Bayern'in kazanması mucizelere bağlıydı. Bu bahsedilen kalite farkının diğer göstergesi de şuydu: Dünyanın en iyi savunmacısı İnter'in Milito, Pandev, Eto'o ve Sneijder gibi ofansif oyuncularla oynamasına karşılık Bayern'in Hamit'le gol pozisyonu yaratma gayreti arasındaki farktı.

Bayern çok zayıf kaldı
Bu mümkün değildi, olması gereken oldu. İnter, daha kaliteli kadrosuyla hak ettiği kupayı kazandı. Bayern Münih maç boyunca topa daha fazla sahip gibiydi ama bu İnter'in oyun planının parçasıydı. Sadece Robben'in kalitesiyle gol pozisyonu buldu. Barcelona'ya bile açık vermeyen İnter savunması için sadece Robben'e bağlı gelişen atakları göğüslemek kolaydı. Sağdan Robben, soldan Hamit, İnter'i zorlayabilen ofansif etkinliği gösteremedi. Klose, Gomes, Olic, Müller gibi golcüler İnter savunmasını zorlayacak çapta oyuncular da değiller. Bu da açıkça görüldü ama buna mukabil Eto'o, Milito, Pandev ve Sneijder rakip kaleye daha hızlı ve dikine giderken son vuruştaki kapasiteleri Bayern savunmasının üzerindeydi. Bu yüzden de Bayern zaman zaman topa fazla sahip oldu gibi görünse de İnter, kazanan takım olduğunu hissettirdi.