Teknik meselesi Yanal tarzının kırıldığını gördük. Hücumu gitti, mücadelesi ve savunma aksiyonları kaldı geriye. Çok zamandır söylediğimiz bu. Teknik yeterlilik meselesi. Güç ve kondisyon, biryere kadar. Eşdeğer olana rastaladığında kilitleniyorsun. Hücum aksiyonların kesiliyor, kaleyi kollama derdine düşüyorsun. Yattara'nun yokluğu demeyeceğim. Önceden planlanmalıydı. Onun olmadığı oyunlar hesap edilmeliydi. Yattara oynasaydı, fark eder miydi? O da şüpheli. Dört orta sahanın becerikli olması gerekiyordu. Rakip baskının altından kalkmalıydılar. Ne Colman, ne Selçuk ne de o vasfı olmadığı belgelenmiş Hüseyin ve Serkan ihtiyaca cevap verdi. Arkadan şişirilen toplar böyle rakip karşısında sonuç vermez. O paslar orta sahadan ya da öne çıkan beklerden gelmeliydi. Hiç topu yere indiremedi Trabzonspor. İlk devreyi topa değmeden bitirdi Gökhan ve Umut. Tükenen dakikaları hep seyretti hocam, kilitlenen takımına bir çare üretmedi.
Testiyi kırmadılar Beşiktaş'ın futbolu da Trabzon duvarını aşmaya yetmedi. Deplasmanda önde basıyor olmaktan, oyunun hakimi kimliğinden öteye geçemedi. Mücadelenin bir güzel tarafı, oturmuş takım savunmalarıydı. İkinci devreyi takım kondisyonu belirledi. Dakikalar ilerledikçe öne çıktı bordo-mavililer. Savunma karakteri zayıf Beşiktaş hücum hattının yürümeye başlaması Trabzon'un avantajı oldu. Sergilenen bu futbolda gol gelmesi imkansızdı. Nitekim de 90 dakika, uzatmalar da dahil golsüz neticelendi. Derbi maçta galibiyet bekleyen her iki takımın taraftarı da beraberlikten mutlu oldu mu bilinmez. Ancak, galibiyete daha çok inandırılmış olan Trabzonsporlu taraftarların beklentileri boş çıktı. Bu beraberlikle Trabzon ve Beşiktaş için testiyi kırmadılar denilebilir. Ya gelecek maçlar. Onların ne getireceğini şimdiden kestirmek zor.
