Böylesine çalkantılı bir zamanda, basketbolcuların açılımı bir harika. Bitmesini istemediğimiz bir gösterinin içindeyiz sanki. Onları izlerken keyif alıyor memleket. Takım bilincine tam puan. Tanjeviç'in hatalarını onarma sözüne de tam puan. Ondaki inatçı ve kendine inanmış duruş, takımın bugünkü halinin ilk sebeplerinden biri. Bir takımda oyuna giren çıkan oyuncuların, birbirlerini bu kadar tamamladığı az görülür. Bizim takımda bu mevcut. Ömer Aşık, Polonya maçında kristal avize gibiydi. Hidayet Türkoğlu, zor tanımayan gücün estetik ve yürek temsilcisi zaten. Dünyada parmakla gösteriliyor. Ersan, Ender, Semih ve diğerleri. Kaliteli sporun, kaliteli isimleri. Onlar madalyayı istemekle, almak arasında zor bir yolculuğa çıktılar. Elbette madalyalar değerli ama bizim gibi ülkelerde basketbol, futbolun kirini de temizliyor. Her ne kadar futbol seyircisi, basketbolu kirletme çabalarını sürdürse de...
