Rahat kazındı Trabzonspor. Premier Lig takımı ayarında bir futbol resitali izledik. Ligin güçlü takımı Ankaraspor'u çaresiz duruma düşürdü Trabzonspor. Oynayabilen bir takım Ankaraspor. Hiç pozisyon vermeden sonunu getirmek takdire değer olsa gerek. Kadıköy'ün devamını sahneledi bordo-mavililer. Golle süslediler bu sefer. Kendine yakışanı yaptı. Usta işi golle perdeyi açtı Kral. Üzerindeki baskıyı kırmıştır sanırım. Umut nazire yaptı. Uzun bacaklarının işe yaradığını gösterdi. Yolculuk, zirveyedir artık. Sistem, taktik oturdu. Birbirine benzer maçlar geçiyor Trabzonspor. Oynanıyormuş demek ki. Uydurulan mazeretler boşmuş. Önemli olan kendini tanımak, sahip olduğun kaliteyi saha ayırmadan ortaya koymak. Ölçüyü aldık artık. O oyun disiplini, o tempo, cesaret ve güven hep olmalı. Hareket güçlenerek devam etmeli. Kaleci Sylva, dörtlü defans iki maçı da hatasız geçtiler. Atak hazırlığına olumlu katıldılar. Sadece kontrolsüz uzun top attıkları anlar haric. Orta saha hareketi klasikleşmeye başladı. Hüseyin, Selçuk, Colman üçlemesi o alanda forma giyen futbolcuların rolünü belgeliyor. Şu maç itibarıyla Umut, Gökhan, Yattara'nın oyun içindeki rolü sorgulanabilir. Gökhan'a söylenecek tek şey golcü şansın bol olsun. Umut ve Yatara noktasında duralım. Umut ne oynuyor? Görev alanı neresi? Ona verilen rol ne? Bu soruların cevap bulması gerekiyor. Yatara geri dönüşü yapamadı. Her oyunda mirastan yiyiyor. Süslü hamlelerle topa değmekten başka bir şey gerekiyor. Sadece orta yapmak yetersiz kalıyor. Rakip kaleyi direkt tehdit etmediği gibi, savunmaya katılım işinde eksik adım atıyor. Bu Alanzinho da yetenekli bir oyuncu. İzleyelim görelim. Dilerim Yatara noktasında kalmaz. Süslü hamleler hoş da meyvesi goldür!
