Bir takımın nesiymiş taktik, böyle maçlarda ortaya çıkıyor. Nasıl efektif ve akılcı değil mi Kayserispor? Defansı sağlam orta sahayı kalabalık tutacaklar ve atak için ileri çıkıp-arkada ne oluyor diye düşünmeyen- Galatasaray defansının boşalttığı alana top bırakacaklar. Oraya kim girecek? Maç boyunca orta sahanın yükünü çekip yine de diri kalmasını beceren Kayserisporlular. Tuttu bu taktik. Demek bir rakip takım okunabiliyormuş. Bir taktik anlayış o okumanın sonunda ekibinizin anlayışı olabiliyormuş. Tamam hakemin dokunuşları Galatasaraylı futbolcuların top oynama isteğinin kırılmasına yol açtı. Ama şu top oynama isteği kırılan, yerden kalkmayan isimlere bakar mısınız; Baros, Lincoln, sonrasında Ümit. Tamam top oynamak iyi şeyler yapmak istiyor Galatasaray. Hem iyi oynamak, hem izleyene zevk vermek istiyor; ketum olmak istemiyor ama ne fayda. Taktik anlayış kadar tutuculuğu da var rakip takımın. Hakem de eklenince buna... Maçı iyi izleyen göz, ne ince faulleri nasıl geçiştirdiğini, bir zaman sonra da tekmelerden yılan Baros'a sarı kartı bastığını görmüştür. Defans arkalarında ve kanatlardaki boşlukları iyi değerlendirselerdi düşündüklerini yapacaklar ve maçtan galip ayrılacaktı Kayserililer. Buna önce beceriksizlikleri sonra Aykut engel oldu. Her pozisyonda orta sahayla defans arasında kalan boşluğa yayıldılar ve defansla kaleci arasına da iyi sızdılar.
İhtiyaçlar çok Evet Galatasaray'a... 1- Defansta oyunu taa arkadan okuyacak ve orta sahaya-ileriye servisi iyi olacak bir sihirli krampon, 2- Orta sahada ikinci toplara basabilme ve dönen topları anında müdahalelerle rakipten önce kazanmayı hedefleme becerisine-cevvaliyetine sahip bir usta, 3- Gidip gidip top ezmeyecek, duvar olmayı düşünecek, kanatları oynatacak bir ileri ikili, 4- Futbolcularını iç-dış kupa ve lig maçında diri tutabilecek bir teknik adama ihtiyaç var. Bunlara ihtiyaç yok mu diyorsunuz? O zaman alalım çekirdeklerimizi çekilelim kale arkasına...
