Bilal farkıyla

Rodriguez-Bilal değişikliğine kadar sahada teslimiyetçi ruhla oynayan, ürkek, özgüvenini yitirmiş bir Galatasaray vardı. Tribünler kötü oyuna ıslıkla tepki koyarken futbolcular 'canımızı dişimize takarak oynayalım' bile demiyordu. Çünkü G.Saray'ın saha içi performansı, takım savunması ve yardımlaşması 'nerem doğru ki' gibi deve hikayesine benziyordu.
Sneijder, Podolski, Selçuk, Muslera ve haksız yere ıslıklanan Sabri kazanmak için oyuna akıl koyup mücadele ediyor, diğerleri ise 'Nasıl hata yaparız', 'Nasıl kötü pas veririz' dercesine kötü oyun için birbirleriyle yarışıyordu.
Mustafa hoca, bu G.Saray'ın neresini düzeltecek merak ediyorum. Ancak kendisinin de oyuncu seçimleri konusunda bir karar vermesi lazım. Örneğin, "Selçuk'un en kötü hali, en iyi Rodriguez'den daha iyidir" diyorsa, o zaman Mustafa hoca Rodriguez'li bir orta saha kurmayacak. Çünkü İspanyol futbolu halı saha anlayışı ile oynuyor. Bir final pası yok, kaleye şutu yok, üstelik ayağındaki topları çok riskli kullanıyor.
Orta sahada direnci olan ve aklıyla oynayan oyuncuya ihtiyaç var. Mustafa hoca belli ki Hamza hoca gibi Chedjou ya da Denayer'i ön liberoda kullanmayacak. O zaman Bilal'i kenarda oturtmak büyük hata olur. Çünkü Bilal girdikten sonra G.Saray'ın hücum ve oyun anlayışı pozitif yönde etkilendi. Podolski, Sneijder ve Selçuk pas yapma konusunda daha etkili hale geldi.
Özellikle Rodriguez oynarken göbekten öne doğru final pasları gerçekleşmediği için Sneijder ve Selçuk sık sık geriye gelip oyun kurmaya çalıştılar.
Ama bu ikili geriye geldikçe Podolski yalnız kaldı, G.Saray hücumda çoğalamadı.
Bursa göbekten etkili geldiği gibi Emre, Necid ve Traore ile ciddi fırsatlar yakaladı.
Taraftar Sneijder'i çağırıp haklı olarak bağrına bastı. Çünkü Hollandalı, tekme yemesine rağmen G.Saray'ın kazanması için Selçuk ile birlikte yüreğini ortaya koyarak oynadı. Podolski çok akıllı bir oyuncu. Yasin ve Burak 'ben' egosundan kurtulup Podolski'nin gol yollarında topla buluşmasına yardımcı olmalı.