Serbest vuruş verildiğinde, Carlos kullanacak sandık ama topun başına Deivid geldi. Carlos ise sanki kafa topuna çıkacakmış gibi arka direğe hareketlendi. "Allah allah, bu nasıl iş?" dedim. Rahatsızlığım dolayısıyla maçı TV'den izledim. Yanımdakilere "Topu bırakın Carlos'a bakın, orada bir şeyler olacak!" uyarısını yaptım. Tahminim çıktı, arkada kendini unutturan Carlos öne hareket etti; Deivid'in mükemmel pası ve harika vuruş! Belli ki çalışması çok yapılmış, güzel bir gol. Yalnız anlamadığım, benim uyandığım bu işe Aykut Kocaman ve talebeleri nasıl uyanamadılar. F.Bahçe oyuna çok kötü başladı. Semih çıkana kadar kaleye hiç gidilemedi. Hatta ilk dakikalarda Edu'nun M. Tosun'a yaptığı harekete Yunus Yıldırım penaltı çalsa, daha o anda skor değişebilirdi.
Semih'ten Alex olmaz Aragones her maça aynı kadro ve sistemle çıkmakla doğruyu yapmıyor. Arsenal, G.Saray gibi maçlar başka; Ankaraspor maçı bambaşka. Alex olduğu zaman çift forvet oynatılmıyor. Hadi onu anlarım (ki anlamam da), oynamadığı zaman neden şu iş yapılmaz! Elinde iki kral var, ikisi de ancak böyle yok edilebilir. Semih'ten Alex yaratmaya çalışılırken, Güiza da ileride yalnızlığa mahkum oluyor. Yahu, bir koyun şu ikisini yan yana da ne olacak görelim! Semih çıkıp Emre girdikten ve de Deivid çizgiyi terk edip içeriye kat etmeye başladıktan sonra taşlar yerli yerine oturmaya başladı. Deivid çıkıp Ali Bilgin girene kadar sahanın tartışmasız tek hakimi F.Bahçe idi. Herkesin beklediği Emre yolda. Kapıyı çaldı, içeri girmek üzere. Cesuryürek Lugano, son haftalarda olduğu gibi dün de harikaydı. Dün gecenin yıldızı bir gol atıp, bir de attıran Carlos'tu. İkinci golde herkes G.Saray'ın kulağını çınlattı. Çünkü geçen haftaki golün kopyasıydı. Tek fark topun kaleci değil, direkten dönmesiydi. Ama Lugano yine oradaydı!..
