EMRE BOL - TAKIM OYUNU
Sanırım ligin en kafası karışık futbolcuları Fenerbahçelilerdir! Bir 3'lü, bir 4'lü, farklı farklı sistemlerle oynamaktan ne yapacağını şaşırmış bir oyuncu grubuna döndüler. Neyseki İsmail Kartal geldi de en azından takım içerisinde bir tane, "ne yapacağını bilen" birisi oldu.
Doğru oyunu oynatmak için sadece zamana ihtiyacı var. Tabii oyuncuların kafa karışıklığını çözmek için de… Dedik ya; farklı oyuncularla, farklı sistemleri oynamak oyuncuların gerçek kalitesini göstermelerine engel oluyor. Sahada her maç yanında başka bir arkadaşını görünce huyuna suyuna bile alışamazsın. Nasıl top ister, nasıl verir, nereye koşar kestiremezsin. "Takım oyunu" diyoruz ya! Her şey takım olabilmek başlıyor aslında…
Fenerbahçe Pereira'lı dönemde hiçbir zaman takım olamadı. Ben İsmail Kartal'ın en iyi tercih olduğunu düşünüyorum. Sarı-lacivertliler onunla birlikte bu sezon şampiyon olamayacak belki. Lakin takım olacağına yürekten inanıyorum.
Antalyaspor maçının ilk yarısında kaleyi bulan tek isabetli şut yok. Bunda 3. bölgede oynayanların inanılmaz ağır oynamasının etkisi var. 11 kişiden sadece 3-4 kişi, "adam gibi" oynadığında bu rezalet istatistikler ortaya çıkıyor! İsmail hocanın sahaya çıkardığı 11 ve oyun düzeni yavaş yavaş olumlu sonuçları getirecek. Elin oğluna verdiğimiz desteğin en azından bir kısmını öz evladımıza verelim. İşin sonunda takımdaki değişimi göreceğimize eminim.
Daha ilk maçtan, oyuncu performansları çok düşük olmasına rağmen bazı şeylerin değiştiğini gördük. Takım çılgınlar gibi gereksiz pres yapmıyor, herkes yerli yerinde. Ölü toprağını atmak kolay değil elbette. Bekleyip, sabredeceğiz. Başka çare yok.
GÜRCAN BİLGİÇ - ASLINDA YOKLARDI!
İlk maçında oyuncuların yerleri, görevlerini değiştirse de, ruhlarını farklılaştırmayı başaramamıştı İsmail Kartal. Sadece kendi alanında kalıp, beşli savunmasıyla direnmeyi tercih eden Antalyaspor'u atılan gole kadar tehdit bile edemediler. Rakibin dengesini sarsacak defans arkası koşuları da üretemediler, kanat akınlarıyla etkili değillerdi.
Topa bu kadar sahip olup, böylesine yararsız kullanmak da başlı başına bir başarı aslında. Yetenekli oyuncuları "sıradan" hale getiren bu görüntü içinde, Antalyaspor kendi planlarını kusursuza yakın uyguladı. Sahada çok çalışmış, isteyen ve yapmaya çalışan bir takım ile, birbirinden uzaklaşan ve güvenemeyen bir başkası mücadele ediyordu sanki.
Değişiklik tabelası kalktığında Mesut Özil'in "Ben mi?" diye sorması bile durumun acilliğini gösteriyor. İyi oynadığını sanıyordu. Sadece Sosa'nın omuzlarına yüklenen oyun planına, İkinci forvet gibi görevlenen İrfan Can'dan da yeterli destek gelmedi. 70 dakika "sıfır" şutta kalmış bir takımın ofansif bölümü, tam bir "metaverse" yaşıyorlardı. Olan bir yerde, "olmayanlar" olarak varlardı. İsmail Kartal kısa zaman içinde direnme duygusunu takıma verdi. Sırasıyla sorumluluk ve inancı da getirecektir takıma.
Berke'nin sakatlığı bu ağrılı sezonun bir başka gelişmesi. Kazanma alışkanlığını kaybeden ve bunu sorun edinmeyen oyuncularını tekrar futbolun içine alması gerekiyor. Çarşamba günkü Kadıköy gecesi bu yüzden çok önemli. Fenerbahçe taraftarı yeni hocasını sahiplendiğini, oyuncular da vazgeçmediklerini göstermeli. Artık mücadele arma için yapılacak çünkü.
