Haftanın derbisinde liderlik el değiştirdiyse, sebebi iki teknik adam arasındaki düşünce kalitesidir. Abdullah Avcı'nın takımını hücum oynamaya motive etmesiyle, Pereira'nın çok adamla savunmaya kaçması arasındaki cesaret farkının yansıması maçın da sonucudur liderliğin de.
Fenerbahçe'nin en çok güvenilen adamlarının yaptıkları hatalar başrole çıksa da onları hataya zorlayan Trabzonsporlu futbolcuların emekleri hatalardan çok daha değerlidir. O yüzden Fenerbahçe sebepsizce yenilmemiş Trabzonspor boşuna kazanmamıştır.
Bir adamın kırmızı kart görmesiyle Fenerbahçe takımı yok oluyorsa var olan bir sistemden söz edilemez. Korkuların yarattığı sistemin içinde yok olmaktan bahsedilir. Fenerbahçe ilk kez 10 kişi oynamadı ama özellikle ikinci yarıda neredeyse kaleye yaslanacak kadar savunma ağırlıklı oynadığını pek görmemiştim.
Görünen bir gerçek var; Fenerbahçe Mesut Özil'le sahaya çıktığı her maçta orta alanı rakibine kaptırmaya mahkumdur. "Nasılsa namım yürüyor" diyen Mesut Özil'in koşmak gibi bir derdi yok.
Futbol durarak oynansa krallığı ona verirler ama bu şartlar altında ona forma veriliyorsa bir sebebi olmalı. Bunu da en iyi biçimde Pereira cevaplar; "bu adamı oynat" baskısı altında değilse eğer!
Trabzonspor'a gelince üst katlardaki en istikrarlı takım duruşu Trabzonspor'a aitse, bunun alkışları da Abdullah Avcı'ya aittir. Teknik direktörlükte kalitenin ve futbolda bilimselliğin en özel fotoğraflarından birine.
Kimileri vardır bilgisayarda futbol oyunu oynar, kimileri takımların hayatıyla oynar. Abdullah Avcı en olumsuz şartlarda bile futbol oynatmanın derdindedir. O yüzden futbolun kaliteli tarafında ismi de özeldir duruşu da.
Hakemlerden şikayetler bitmiyor ve bitmesi de asla mümkün olmayacak. Meseleye iki taraftan bakmak gerekiyor. Bu ülkede haksız yere yargılanan kulüp başkanlarını gördük de sahanın ortasında cinayet işleyen bir hakemin mahkemelerde yargılandığını göremedik.
Buna karşılık, hakemlerin bahşişini havada kapmak için takla atan teknik adamlar ve başkanlar varken, kimsenin adalet derdinde olduğunu sanmıyorum.
