Mayıs’ta kaldılar!

Milli takım arasında Başakşehir hoca değişikliğine gitti.
Beşiktaş da bu arada özellikle sakat oyuncularının çoğunun iyileşerek tekrar takıma katılmasıyla, yaralarını sardı.
Oyunun ilk devresine Başakşehir ön alan baskısıyla başladı.
Beşiktaş bu prese karşı; topu savunmadan, orta saha ve hücum hattına yani rakip alana topu taşıması için doğru bir pas organizasyonu yapamadığı gibi, bu aynı zamanda siyah-beyazlıların üretkenliğini de etkiledi.
Bu yarıda da sadece 4 kez Başakşehir ceza alanı içinde topla buluşmaları da bunun en önemli göstergesiydi.
Bir de bu baskıda topla en çok Mert Günok-Domagoj Vida- Welinton üçlüsü oynuyorsa ve onların önündeki oyuncular da birbirlerinden bir o kadar uzaksa; Beşiktaş tabiiki oyuna hükmedemeyeceği gibi pozisyona girmekte de sıkıntı yaşayacaktı.
Rachid Ghezzal ile Valentin Rosier'in performansları bu sezon o kadar başarısız ki, Beşiktaş taraftarı sanırım geçen sezonu mumla arıyor.
H H H
Batshuayi hareketli ama onu kullanacak, arkada oyun için konfor alanı yaratacak Oğuzhan Özyakup, Ghezzal ve Güven Yalçın'ın performansları çok yetersiz.
Hatta Beşiktaş'ın, top Başakşehir'deyken ön alan baskısını Batshuayi'ye yardım ederek, hep birlikte geçen sezon yaptıkları o karşı presle yapamadıkları da açıkça görünüyor.
İkinci yarı siyah-beyazlıların 3 oyuncu değişikliği oldu.
Ama oyuncular değişse bile, değişmeyen en önemli şey, oyun planları ve prensiplerinin eksikliğiydi.
Her şey oyuncuyla değil, oyunla çözülür. Beşiktaş'ın bu sene istenilen performansını sahaya yansıtamamasındaki en büyük eksiklik bu.
Bir de geçen seneki gibi oyunaskora isyan etmeyen, saha içinde o işbirlikçi yapıdan da uzak kalınca; başarısızlık elbette kaçınılmazdı.
Beşiktaş teknik heyeti ve futbolcuları, geçtiğimiz sezon ve çifte kupa kazandıkları mayıs ayındaki gibi yaşıyor ve davranıyorlar.
Yeni sezonda ve Ekim ayındayız.
Artık geçtiğimiz sezonu bırakıp, bu seneye odaklanmaları ve kafa yormaları gerekir.
Hem de hepsinin!