G.Saray'ın F.Bahçe'yi yakalaması için 11 yıl aralıksız kazanması gerekiyor. Herkes bu ezici üstünlüğün nasıl ortaya çıktığını tartışıyor. Olayı futbolun teknik ve taktiği üstünden yorumlayanlar var. İşi şansa bağlayanlar var. "Durum tamamen psikolojiktir, sosyolojiktir" diyenler var. Var da var. Ortadaki tek gerçek Kadıköy gerçeğidir. F.Bahçe cephesi bu maçlara kelimelerle ifade edemeyeceğimiz şekilde hazırlanır. Maç haftası herkesin halet-i ruhiyesi birden bire değişir. Yıllık iznini o maça saklayanlar var. Kombinelerini sadece o maç için kullananları tanıyorum. Yurdun ve dünyanın çeşitli yerlerinde Şampiyonlar Ligi finali oynasanız gelmezler ama yılda bir kere sadece o maç için İstanbul'a gelirler. Taraftar derneklerinde sabahlara kadar süren hummalı çalışmalara tanık olursunuz. Pankartlar hazırlanır, marşlar bestelenir. Hani çocukluğumuzda bayramlara hazırlanırdık ya işte öyle bir şey. Şunlar diğer maçlarda aynı şekilde yapılsa Kadıköy'den dünyanın hiçbir takımı başı dik ayrılamaz. Varsa yoksa bu maç. İşte G.Saray'ın şanssızlığı da burada yatıyor. Bu dalgalanmalar1982'de filizlenmeye başladı. Daha önce İnönü ve Ali Sami Yen'de yapılan maçlar şu andaki stadın 1982'de açılmasıyla Kadıköy'e taşındı. F.Bahçeliler buraya akıl almaz şekilde sahip çıktılar. Çünkü Kadıköy bir bakıma doğduğu topraklardı, yani vatandı. Açılışı ben yapmıştım Burada oynanan 82'deki ilk F.Bahçe-G.Saray maçını benim attığım golle 1-0 kazanmıştık. O günden bugüne ezici üstünlük devam etmekte. Ama son 10 yılda resmen imha timi görev başında. Bunun nedeni de çok açık. Stat büyütüldü ve daha caydırıcı hale geldi. Biliyorsunuz maçı hastanede izledim. Arkadaşlar ziyaretimden sonra stada gitti. Volkan Ballı, futbolcuların geçmiş olsun dileklerini iletip kazanacaklarını söyledi. Bundan kuşkum yoktu. Asıl merak ettiğim tribünlerdi. Hasta yatağıma gelen telefonlar ortamın mükemmel olduğu şeklindeydi ama maçı izlerken TV'den bu görüntüleri göremediğim için (birkaç saniye hariç) üzüldüm. Allah'tan arkadaşlar çekim yapmışlar, dün evime getirdiler seyrettim. Bütün dünyayı dolaştım, hem oynadım hem seyrettim. Size tüm kalbimle söylüyorum böyle bir görsel şova tanık olmadım. Televizyonda şovun büyük bölümünü göremedik ama ısınan futbolcuların surat ifadelerini iyi gördük. İşte dedim, 'Bir mağlubiyet daha G.Saray'ı bekliyor.' Yani kimse fazla kafa yormasın. İşin gerçeği Kadıköy'ün bu büyülü atmosferidir. Yoksa sahada oynanan futbol ortada. Kimse kimseye bariz üstünlük sağlamazken G.Saray neden sürekli yenilsin ki? Şimdi yarınki Ankaraspor maçını merak ediyorum. Bu sefer hastanede değil evimde seyredeceğim. Gene arkadaşlar çekim yapacak. Nasıl olsa televizyonda göremiyoruz. Tribünleri yorulmuş halde mi göreceğim yoksa dimdik ayakta mı? Merak ediyorum. Eğer gene dimdik durulacaksa Ankaraspor'un en ufak bir şansı bile yoktur.
