Ayakta alkışlarken Geçen sezon birçok futbolcu yuhalandı. İçlerinden Alex'i başkan ayakta alkışlarken, diğerleri Fenerbahçeli değilmiş gibi davranıldı
Geçen sezon Fenerbahçe'de birçok futbolcu yuhalandı. Dinamo Kiev maçı sonrasında iki kaptan Ümit Özat ve Rüştü nasibini aldı taraftarın protestosundan. İlerleyen haftalarda Alex ile sonlara doğru Volkan Demirel... Futbolcu üstünde yıkıcı olan, toparlama devresi uzun süren protestolardır bunlar. Onları baskı altına alır. Toparlananamazlarsa, ipler de kopar. Bu nedenle destek vermek, onları korumak, morallerini sağlam tutmak gerekir. İlk anda aklımıza gelen bu isimler arasında sadece bir tanesine protesto edildiği maçın ardından başkan tarafından alkışlandı; Alex... Diğerleri Fenerbahçe'nin futbolcusu değilmiş gibi davranıldı. Alex'in böylesine pamuklar içinde korunmaya alınması ve görünür bir şekilde desteklenmesi, elbette diğer futbolcuların da gözünden kaçmadı. Yıldız futbolcuların ayrıcalıklı olduğunu herkes kabul eder. Zaten onlar bu ayrıcalıklarını, sözleşmelerindeki rakamların farklılığı ve sıfırların bolluğu ile gösteriyorlar. Ama bir takım içine girildiğinde fark kalmaz. Hepsi aynı formayı giyer, aynı takımda oynar, aynı amaç için mücadele edip, birbirlerini desteklerler. Birini farklı yere koyduğunuzda, ötekiler bunu görürler. Bu analizi, Tuncay'ın sözleri üzerine yaptım. "Bizi işçi gibi görüyor, öyle davranıyorlardı" dedi. Bazılarının prens yapıldığı yerlerde, işçiler kalmak istemeyebilir. Roberto Carlos'un tercih ettiği, şampiyon takımın beş oyuncusunun birden ayrılıp, gitmesine bir de bu gözle bakmak gerekir.
Servisi
