İşaretler Transferdeki yalan rüzgarıyla, gerçekler arasındaki gezintideydim kaç zamandır. Beşiktaş'ın Fenerbahçe'de oynama şartına öncelik tanıyan transferlerine gülümseyerek baktım. Diğerlerinin ismini yazdım defterime. Onlarla ilgili kurduğum cümlelerin sonuna soru işareti bıraktım.
***
Galatasaray'ın transferlerine "nokta transferler" diyorlardı da, noktalama işaretlerini örgütleyip, peşine takıldım. Lincoln'ün transferinde dönen parayı hesaplayabilmem mümkün değildi. Zenginin parası, züğürdün çenesini yorar diye, eski bir söz geldi aklıma. Ama Galatasaray iki yıldır para diye inim inim inliyordu da, bütün memleket bu çaresiz haykırışları dinlemiyor muydu? Bütün virgüllere kimlik kontrolü yaptım. Ödenmemiş vergilerle, virgüller arasındaki yakın ilişkiden işkillendim. Parantez açtım, (Sefalet içindeki bir takımın borçlarını kim kapattı?) Parantezi kapattım ama cevabın ağzı açık kaldı.
***
Eskiden bazı harflerin üzerinde şapka vardı, şimdiki bilgisayar düzeninde beş para etmiyordu o şapkalar. Sefaletin yok ediliş merasiminde Lincoln'ün kafasındaki şapka paha biçilmezdi. "Harika bir transfer" olarak düşüncemi tırnak içine aldım ama bir haksız rekabete noktayı koydum. Şapkayı kime giydiriyorsanız, oyunu sadece onunla oynayacaksınız. Ve sadece kendiniz izleyeceksiniz! Banttan, ya da naklen! Bir takıma ayrıcalık sağlayanların, kafayı baştan kaşıması lazımdı. Kafayı kaşımak için de, şapkayı çıkarması lazımdı ama geçmiş ola...
***
Hafta sonunda Adnan Sezgin, nokta atışlar yapıyordu, Ali Sami Yen'deki vahşete iltifatlar yağdırırken. Beş maçlık cezayı çok görme uzmanı olarak, hala nokta koyamamıştı o rezalete. Tırnak içine aldım sözlerini. "Hakemler dövüldü, maçlar yarıda kaldı. Kimseye böyle ceza verilmedi." O futbol rezaletinin savunma avukatlığına çuvalla ünlem işareti koydum. Böyle yöneticilerin yaktıkları sigaraları söndürmek için itfaiye gerekir diye düşündüm. Aklıma Adnan Polat geldi. "Bir Adnan susunca, diğer Adnan mı başlıyor?" diye bir soru sordum, Galatasaraylı duruşun mimarlarına. Cevap gelmedi. Soru işaretimin çengeline, karbon kağıdı astım. Renkli fotokopi makinem bozulmuştu da, onları ancak böyle teşhir edebildim.
***
Fenerbahçe'nin yabancı transfer sevdasına uzandım usulca. Bütün suçu federasyona bağlayanların, aslında kendi elini kolunu bağladığını gördüm. Baştan aşağı yabancı kokan bir takımın, açtığı isyan pankartlarına itiraz ettim. "Bir kulüp eldeki 6 yabancıyı, takımı taşıyacak kalitede adamlardan seçemiyorsa, gerçeklere yabancıdır" diyerek, meseleyi tırnak içine aldım. Ama bu mesele, Fenerbahçe'de kestikçe uzayan bir tırnaktan farksızdı. "Ah" dedim, "Kendinden olanı ayrıcalıklı saymak tutkusu yok mu?" Eldeki kalitesi tartışılır adamları gönderecek kadar cesur davranmayan bir takımın, önümüzdeki sezon Avrupa düşleri, yine günahı başından savmak konulu sergilere mi mahkum edilecekti? Sorum tutanaklara geçmedi. İşaretlerimin de hükümsüz olduğunu fark ettim.
***
Kara kutular, uçak düşmeden değer kazanmaz. Aldatılmış kelimelerle arkadaş olanlar için, işaretlerin de hükmü yoktur zaten. Noktayı koydum. Üçünü yan yana...
Servisi
