Paris yangını Jean Tigana ilginç biri. Son derece keyifli olması gereken bir ortamda durduk yere geriliyor. Paris'e hareket etmeden önce İstanbul'da son derece keyifliydi. Kleberson ve Nobre ile kafa buldu... Fransa'nın Brezilya'yı nasıl evine gönderdiğini anlatırken kürdanı dişlerinin arasında dans ediyordu. Son derece rahat bir uçak yolculuğunun adından Paris'in ikinci sınıf havaalanına indiğimizde tam 25 dakika kapıların açılmasını ve bizleri alacak otobüsün gelmesini bekledik... Bu bekleyiş doğal olarak herkesi gerdi ancak kimse hırsını bir başkasından çıkarmaya kalkmadı, Tigana hariç... Fransız hoca önce medyanın takımı kalacağı kamp merkezine kadar takip etmesine bozuldu... Belli alanda beklemeye kızmıştı ve hırsını çıkaracak yer arıyordu ama adresi yanlıştı... Çünkü alanda onu ve bizleri bekleten bizzat kendi vatandaşlarıydı...
Mükemmel ama sıcak Hoca, kürdanına gösterdiği ilgi ve şevkati, işlerini yapan gazetecilere göstermiyor. Hoş kimsenin ondan ilgi ve şevkat beklediği de yok. Beşiktaş'ın kamp yaptığı tesisler mükemmel. Gözden ırak, sessiz, huzurlu tesisler... Aslında kamp yapmak için mükemmel bir yer ama biraz sıcak. Tigana sezon başı yüklemesi için bu mevsimde burayı neden seçti anlamak kolay değil. Memleket hasreti olsa gerek. İlk iki gün boyunca futbolcular arası ilişkileri gözlemlemeye çalıştım. Kleberson sezonu kahkahalarla açmışa benziyor. Nobre ile yedikleri-içtikleri ayrı gitmiyor. Yenilerden Fahri ve Burak kanka olma yolunda ilerlerken Baki Mercimek ile yeni kaleci Vedran çok sıkı fıkı... Yanlış anlaşılmasın bu futbolcuların diğerleriyle de araları son derece iyi. Kimse kimseye yan bakmıyor... Delgado için de geçerli tüm bu söylediklerim. Yabancılık çekmiyor ama çalışmalarda olsun, boş zamanlarında olsan daha çok Kleberson'un eteğinden ayrılmıyor. Tıpkı Nobre gibi...
