Seba gibi olmak Onun 16 yıllık başkanlığı döneminde 5 lig, 4 Türkiye, 2 Cumhurbaşkanlığı, 2 Başbakanlık, 6 TSYD Kupası'nın yanı sıra Beşiktaş, federasyondan "centilmenlik" kupaları, kamuoyundan saygınlık kazandı. O, 16 yıllık başkanlığı süresince rakipler, F.Bahçe maçında Gökhan'a yapılan % 100'lük penaltıyı vermeyen Selçuk Dereli gibi nice hakemler ve federasyon hakkında tek laf etmedi. Saygı gösterdi, saygı gördü. Kulüpte disiplinsizliğe, kolej havasının bozulmasına izin, disiplinsizlere ödün vermedi. O tam bir centilmen, tam bir Osmanlı beyefendisi. Ama ona ihanet, nankörlük, daha acısı hakaret; evlatlarından (taraftar) geldi: "Ahmet dursun, Seba gitsin!" dediler! Onurluydu, gururluydu; bir daha dönmeme kararlılığıyla gitti! Onun dönemiyle birlikte kurallar da bitti! Ama dostları bitmedi. Evi "türbe" gibi her gün dolup, taşıyor. Beşiktaş'ın son yıllardaki başarısızlığı, özellikle tribünde azan küfürler üzüyordu, efsane başkan Süleyman Seba'yı! Tribünlerin Türk futbolunu ele geçirmesinden korkuyor! "Bunun öncülüğünü Beşiktaş'ın yapması beni çok üzüyor" diyen Seba'yı en çok tedirgin eden ise; tribünlere ödün verilmesi durumunda küfürün önlenemeyecek olması. Salt Beşiktaş değil, tüm kulüp başkanları için Seba "idol" olmalıdır. Seba, idol olmadığı sürece Milli Takım daha çook FIFA'nın ceza duvarına toslar, "tribünlerden küfrü neden bitiremiyoruz" u tartışırız. Türk futbolunun esenliği, tribünlerin ıslahı; tüm başkanların, Seba'yı "idol" seçmesinde yatmaktadır! Başkan Aziz Yıldırım, üç kişilik aile yerine, 3 bin Beşiktaşlı taraftara Şükrü Saracoğlu Stadı'nın kapılarını açma babacanlığını gösterseydi; tarihe "küfürden arınmış tribüne barışı getiren başkan" olarak geçer, öteki başkanlar peşinden gelirdi! Seba gibi "öncü başkan" aranıyor!
