'Ağlamak kaderimizdir' diyorsanız Irak savaşı, Suriye-Lübnan gerginliği, Büyük Ortadoğu Projesi, İsrail-İran arasında "gelirim haaa" tehditleri. AB üyeliğine seçilme ve seçme kriterleri, dolardaki düşüş, petrol fiyatlarının "demokles kılıcı" gibi tepemizde duruşu. Kıbrıs konusu, sözde Ermeni Soykırımı'nın gündeme getirilişi. Hepsi, hepsi yazılmış bir senaryonun deşifre olması. Tarihin tüm geçmişlerinde bunlar ve benzerleri hep ya bir ülkenin, ya da bir topluluğun ortak derdi oldu. Şimdi biz Türk insanı, sporda yaşadığımız cinnetin yeni bir gündem olmadığını, pişmiş aşların ısıtılıp önümüze konulduğunun farkındayız. Ancak seslendirmesini yapamıyoruz. Bu senaryoları tanıyoruz. Defalarca yaşadık. "Fakir oğlan-zengin kız" türünün binlercesinden birisi gibi. Dünyada paranın teslim alamadığı bir güç yok. "Her insanın bir değeri vardır" sözcüğü sanırız uluslararası bir tespitin cümleleştirilmiş halidir. Ekonomi en büyük güçtür ve tüm kuralları para belirler. Yazımızın girişindeki dünya görüntüsü elbette güç kaynağı para olan bir makro planın isimlendirilmesidir. İşte bu yazıda bahsedeceklerimiz de puzzle'ın basit bir parçasıdır. Türkiye'de "3 Büyükler" diye bir gerçek vardır. Gerek geniş toplumlara maloluşları, gerek geniş bir koruma şemsiyesi altında olmaları ve gerekse sağladıkları rant itibariyle onları yakalamak mümkün değildir. Bu kulüpler büyük bütçelerle işe başladıklarında zaten birkaç adım öne geçmekte, güçlü kadrolar ve 3 puanlı sistemle birkaç haftada diğerlerinden kopmaktadırlar. İşin bundan sonrasında saha içi güçlerin yanına "dış destekler" gelmekte, koruma alanı genişlemekte ve "esas oğlanlar"la yanındaki "figüranlar" eşit şartlarda mücadele ettiklerini sanmaktadırlar. Ülkede tüm tv programları ve spor yazarları bu kulüplerin menfaat ve istekleri doğrultusunda yayına girmektedir. En tarafsız tv spor programlarında bile "3 Büyükler adına konuşan spor yazarları" vardır. Ve onların tek çatıştığı nokta "bu kulüpler arasındaki çıkar kavgalarıdır". "Konuşmakla görevlendirilmiş" insanlardan birisi, "Galatasaray aleyhine ..." diye söze başladığında bir ötekisi de "geçen hafta da Fenerbahçe'ye ..." gibi takımdaş himayesine almakta ve gerçeğe değil, temsil ettiği kulübe hizmet vermektedir.
Kendi göbeğini kendin keseceksin Teşvik primleri, belgesiz para aktarımları, MHK'leri görevden aldırmalar, federasyon başkanı seçtirmeler, kurullara üyelerini sokturmalar, ceza kurulları kararlarındaki dengesizlikler ve saha içindeki hakem yönetimleri ile bunların basında değerlendirilmesi... Türkiye siyasal anlamda bazı sıkıntılar yaşıyorsa bundan elbette dışarının korkunç provakasyonu, ekonomik desteği ve sonuçta bu ülkenin parçalanması gibi hain planlar vardır. Ama bizim kendi içimizdeki yanlışlar, ihmaller ve çağdaş olamama gibi geri kalmışlıklar da bir sebeptir. Türkiye'de spor alanlarında yaşanan yanlışlar bir isyandır. En azından "isyanın başlangıcıdır." 3 Büyükler dışında kalanlar onlarsız bir başka çatı altında toplanmalı ve "biz de insanız. Biz de bu geminin yolcusuyuz" demelidirler. O kulüpler şayet bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da bu şartlarda yaşamayı kabullenmişlerse denecek bir şey yok. Ama o kulüplere gönül verenler tribünlerde, sokaklarda ayağa kalkmışlarsa iş spor kuralları ile çözülemez. 3 Büyükler'e en yakın grafiği olan Trabzonspor, yeniden yapılanmalının öncüsü olmalı. G.Birliği Başkanı "ombudsman" niteliği taşıyan İlhan Cavcav, başa geçmeli ve 15 kulüp ortak bir tavıra girmelidir. Neredeyse, 3 Büyükler'i yenmenin "suç", yenilmenin "şikeci" olmak durumu yarattığı günümüzün tek çıkışı budur. Böyle bir güce karşı koyacak ne federasyon vardır, ne de diğer baskı grupları. Güçleri yetiyorsa haklarını arayacak 15 takımı ligden atsınlar da görelim. Haaa. "Ağlamak kaderimiz ve çözümümüzdür" diyorsanız.. Daha çok ağlarsınız beyler...
