Şırıngayla yangın sönmez Kapanmaya yüztutmuş bir yarayı yeniden açmak istemiyoruz ama "günlük yaşamanın" yarınlara getireceği sıkıntıları da görüyoruz. Cafer Yılmaz'ın "kral çıplak"la eşdeğer açıklaması sonucunda ortalık toz duman oldu. İlk etapta "Vay sen misin böyle konuşan?" diye toplum Cafer'i linç etmeye kalkıştı. Kulübü VESTEL kadro dışı bırakıp, para cezası verdi. Belki, kahraman olmak isteyen ama "kurban" olan Cafer, tam manasıyla "... yoluna" gitti. İster montaj, ister gerçek, bu yolda konuşanlar karşılarında hukuk, TBMM gibi güçlü kadroları görünce tek yönlü yolda "U dönüşü" yaptılar. İlginçtir, bu dönüşte trafik normal düzeninde seyretti, hiç kaza olmadı.
Cafer, belki eski hocasından intikam için bunları söylemişti, belki "Yeter artık, gerçekler ortaya çıksın" diye düşünmüştü bilinmez. Ciddi bir sosyal yapıda "kral çıplak" çok önemli bir mesajdı. Ama ciddi bir yapıda... Geçmişin bir spor bakanı "Olimpiyatları bize vermeyeceklerini ben de biliyorum. Ama bu yola girdik bir kere" demişti. Ama biz bugün hala verecekler gibi ekmek-para-imkan seferberliği yaşıyoruz. Yani.. Bile bile lades. Cafer öyle konuştu, "ben de biliyorum" diyenler, bantlar, görgü tanıkları yok şimdi ortada. Zaten Sayın Bakan da "Bir şey çıkmayacak" diye düşünüyor, hatta seslendiriyordu. Hava gibi, sevgi gibi, oksijen gibi varlığı bilinen ama gözle görülmeyip, elle tutulmayan teşvik ve şike illeti hafızaların derinliğine gömüldü. Geçmişin tüm insanları bilmiyor muydu bu ülkede neler yaşandığını? Hepsi aptal, sağır ve kör müydü? Belki de bugünkülerden akıllıydılar. Ama kimse yangının üstüne "şırıngadaki su" ile gitmek istemedi.. Cafer Yılmaz beceremedi. O, "teşvik primi var" dedi, ispat edemedi. Siz yetkililer, siz işin içinde olanlar.. Haydi "yok" deyin ve "yokluğu ispat edin" gücünüz yeterse.. Özet... Türkiye deprem kuşağındadır.. Bir gün mutlaka vuracaktır. Onunla yaşamaya alışmalıyız. Tabii ki önlemlerini alarak. Bu iki konunun birbirinden farkı var mı Allah aşkına?
