Vuslat başka bahara Tamam Lyon çok iyi takım, çok organize takım... Avrupa'nın deplasmanlarda en çok puan toplayan takımı. İyi, güzel. Zaten bu övgüleri hak ettiklerini dün gece gösterdiler. Ama insaf yahu... Bu kadar kolay gol yenir mi? İlk yediğimiz gol için bir şey demiyorum. Adamlar bilinçli ve organize geldiler. Mükemmel vuruşla da golü buldular. Peki ya öteki goller? Rakip ceza sahası içinde bu kadar boş bırakılır mı birader? Genelde kontrol rakibimizdeydi. Hatta bir ara antrenman yapar gibiydiler. 4-5-1 taktiğini mükemmel uyguluyorlar. Topu iyi kullanıyorlar gol adamları fazla. Lyon'un Manchester'dan iyi takım olduğunu belirtmiştim. Yanılmadığımı gördüm.
Futbolun gerçeğine boyun eğdik Peki ya biz rakibe karşı ne yaptık? Daum, Manchester kadrosunu aynen çıkardı. (Cezalı Servet vardı, Fatih yoktu.) Deniz, Luciano'nun yanında oynamış, canımızı yakmıştı. Dün de Aurelio'nun yanındaydı. Orta sahaya koşan bir adam daha koyarak güçlendirme düşüncesi vardı. Ama Deniz ne gelen atakları kesebildi, ne de aldığı topları kullanabildi. İkinci devrede yerini Yozgatlı'ya bıraktı. Peki değişen bir şey oldu mu? Hayır... Yozgatlı sağa canlılık getirdi. Ama bu kez yalnız kalan Aurelio "Artık yeter, benden de pes" dedi. Böylece orta saha rakibin eline geçti. 2-0'dan sonra Nobre'nin attığı golle, arkasından Alex'in vuruşuyla umutlandık. Ama futbolun gerçeğine de boyun eğdik. Gerçek de Lyon'un maalesef bizden üstün olduğuydu. Şimdi; Tuncay koştu, Nobre çalıştı, şu hata yaptı, o kötü oynadı, bu iyi oynadı muhabbetine girmek istemiyorum.
Öğrendiğimiz şeyler kazancımızdır Dünkü maç için söylenecek tek şey var. Fenerbahçe Avrupa için sabredecek. Bu kadar fazla pas hatasının yapıldığı ikili mücadelelerin bu kadar kolay kaybedildiği maçta ister "tecrübesizlik" deyin ister "yetersizlik" fark etmez. Fenerbahçe henüz Avrupa takımı olamadı. Tamam hedefi biliyoruz; 2007... Avrupa'da her maç tecrübe olarak haneye iyi veya kötü olarak yazılıyor. Bu tecrübeyi kaybetmemek için ligimizde şampiyon olup tekrar Şampiyonlar Ligi'ne katılmak şarttır. Her zaman bunu savunuyorum. Onun için bu mağlubiyetleri unutup lige dört elle sarılma mecburiyeti vardır. Belki kötü mağlubiyetler alıyoruz. Ama böyle güçlü takımlardan öğrenecek şeylerimizin olması da bir kazançtır diye düşünüyorum. Umarım ki, Daum da aynı düşünceler içindedir.
