Bükemediğin bileği İngiltere'de Manchester karşısında aldığımız hüzün verici sonuç üzerine Olympique Lyon maçı sarı-lacivertli camia için çok önem kazanmıştı. Bu müsabakayı Fenerbahçe'nin galibiyetle kapatması adeta şart oldu. Başka türlü bizlere "Avrupa'da varız" demek hayal olacaktı. Şampiyonlar Ligi finalini Atatürk Stadı'nda oynayabilmek için kilitlenmiş ve havaya girmiş olan camia aksi bir sonuçta yıkılırdı. Kendi ligimizde Fenerbahçe'nin aldığı sonuçlar çok olumlu olsa da asıl tartıldığımız terazi Avrupa kantarıydı. Maçtan bir gün önce yılların deneyimli başkanı, öngörüleri genellikle isabetli çıkan sevgili Ali Şen, Lig TV'de yaptığı sohbette sanki hayallerimizi elimizden alıyormuşcasına umutlarımıza amborgo koydu. Karmakarışık duygularla Manchester karşısında yaşadığımız talihsizlikle bu sefer de aynı hüznü yaşar mıyız diye düşünmedim diyemem.
Oyunun akışı Sahada emek veren ve ter akıtanların konuşacağı dakikalar sonunda geldi ve çattı. Daum bizce akıllı ve bilinçli bir kadro yapısıyla takımı sahaya sürmüştü. Ali Şen başkanın yaptığı ters motivasyon, oyuncularımızı ilk 35 dakikada ateşlemişti. Sahada bütün futbolcularımız canla başla mücadele ettiler. Tuncay rakip takımı bu dakikalarda felç etti. Ama ne yazıkki golün bir türlü bulunamaması, Servet'in kendince ince, bizce ise oynadığı mevkiiye göre felaket habercisi olabilecek yanlışlıkları üst üste geldi. İkinci yarı umutlanacağımız iki atakla başlasa da, Rüştü'nün mükemmel kurtarışı sonrası Lyon'un her zaman en çok sevdiği ve gol bulduğu rakip defans göbeğinde pozisyon bulan Juninho ile gole ulaşması takımımızı bir anda panik atağa soktu.
Çöküş! 66. dakikada Lyon defansından gelen Cris bile 6 pasımızda golü bulunca bütün ümitlerimiz yıkıldı. 68'de Nobre adeta yoktan var ettiği harika bir gol atınca tekrar umutlar sahneye çıktı. Ama 87. dakikada Frau kolay bir gol daha buldu. Bize de bundan sonra bükemediğin bileği öpeceksin demekten başka bir söz kalmadı.
