Vites yükselince F.Bahçe, Lyon'a evinde mağlup olarak Şampiyonlar Ligi'ne devam vizesini Saracoğlu'nda kaybetti. Bundan sonra sarı-lacivertlilerin hedefi grubu 3. bitirerek UEFA Kupası'na devam etmek olmalı. Futbolda böylesine kesin yargılara yer olmadığını düşünenler olabilir ama görüldü ki Lyon, F.Bahçe'ye göre çok daha iyi bir ekip. Oysa maçın ilk yarısı oldukça yavan ama dengeli oynandı. Notlarımıza baktığımızda her iki takımın da pozisyonu yok gibiydi. Bunun nedeni Lyon'un öncelikle F.Bahçe'yi kontrol edip sonra vites yükseltme düşüncesiydi. Nitekim oyunun ilk 20-25 dakikasında F.Bahçe atak ve istekli gözüküyordu. Ancak üretkenlik sıfırdı. Dakikalar ilerledikçe Lyon en üstün özelliğini ortaya koyup özellikle sağ kanadını kullanmaya başladı. Bunun sonucu oyunun kontrolü Lyon'a geçti. İkinci yarı çok daha farklı bir anlayışla oynandı. Daum iki ön libero olarak sahaya sürdüğü Aurelio-Deniz ikilisinden Deniz'i oyundan çıkarıp Mehmet Yozgatlı'yı oyuna sürerek hücum düşüncesini arttırmayı planladı. Nitekim Mehmet'in girmesiyle F.Bahçe hücum organizasyonlarını arttırdı. Ancak bu değişiklik sonucu F.Bahçe orta alanda eksildi. Gerçi Deniz iyi oynamıyordu ama orta sahanın daha kalabalık tutulmasına destek veriyordu. Bu işin bir noktası. Bir de konuk ekibin 50. dakikadan sonra artan temposuna F.Bahçe'nin ayak uyduramadığı ortaya çıktı. Orta alanda Juninho, Diatta ve Essien kontrolü ele geçirince Govou da sağ kanatta istediği toplarla buluşmaya başladı. Konuk ekibin çabuk, ayağa pas ve adam eksiltme düşüncesi F.Bahçe'yi oyundan kopardı. Özellikle savunma, orta alandan da destek alamadığı için zor anlar yaşadı ve art arda goller geldi. Farka engel olan Rüştü'ydü. Nobre'nin çalışkanlığı takımı ateşlemeye yetmedi, attığı gol sadece taraftarı bir süre umutlandırdı. Bu arada Tuncay'ın da çalışkanlığını atlamayalım. Sonuçta iki takım arasında kollektif bütünlük, sürat ve çabukluk açısından Lyon adına ciddi farklar vardı.
