Bu ayıp hepimizin Federasyon seçimlerine 12 gün kaldı ama hala üzerinde konsensus sağlanmış bir başkan ve futbolumuzu yönetecek kurullar ciddi bir şekilde ortada yok. Aslında bu seçim, futbolun geleceği kadar ülkemizin de yeni dünya düzenindeki fotoğrafı açısından çok önemlidir. Sosyal ve ekonomik bakımdan Avrupa Birliği kapısını zorlayan Türkiye, halbuki futbolun kendi kriterlerinde Avrupa'nın en önemli bir parçasıdır. 2005 Avrupa Şampiyon Ligi final müsabakasının İstanbul'da yapılacak olması, aynı yıl UEFA'nın yeni seçilecek başkanının büyük bir ihtimalle sayın Şenes Erzik'in olacağı, 2006 Dünya Şampiyonası'nda zorlu bir grupta olmamıza rağmen, hala favorilik şansımızın bulunması, finallerin Almanya'da olmasına rağmen de adeta Türkiye'de yapılıyormuşcasına seyirci avantajına sahip durumda olmak, UEFA'nın muhtelif komitelerinde görev yapan futbol adamlarımızın yanına çok sayıda genç hakemimizin de bu kervana katılacağı, 2008 için de Türkiye-Yunanistan ortak yapımı Avrupa Şampiyonası'nın potansiyel organizasyon adayı olmamız önemli bir sürece girdiğimizin kanıtıdır. Türkiye olarak, kim ne derse desin, profesyonel, amatör kulüp ve milli takımlar düzeyinde Avrupa'nın kapısında değil tam göbeğinde potansiyel güçlü bir ülke olduğumuz herkesçe kabul edilmelidir. Ama gelin görün ki, bu vizyonu organize edebilecek federasyon başkanı ve kurullarını seçimlere 12 gün kalmasına rağmen hala futbol kamuoyu demokratik yöntemlerle ve hukuğa uygun kriterlerle adaylarını sağlayamıyorsa, bu ayıp hepimizindir. Vaadler alıp vermek, günlük dengeleri ve çıkarları kollamak yerine adayların kriterlerini, planlarını programlarını ve kadrolarını görmek ve de sonuçta doğru karar verebilmek de artık hepimizin hakkıdır. Adaylar da açık ve net biçimde kamuoyunu bilgilendirmek zorunda olduklarını bilmelidirler. Yoksa yapılan pazarlıklara ve siyasetin futboldaki direkt etkisine, ortaya çıkan tüm dedikodulara inanmak durumunda kalacağız. Karambole getirilmiş bir seçimin ileride kaosa dönüşeceği ve gelecekteki ülke vizyonumuza da bu durumun zarar vereceği maalesef şimdiden kesindir. Ombudsmanlık görevi üstlenenlerin de olaylara seyirci kalması acıların en büyüğüdür.
