Çocuklarınıza tenis öğretin Çünkü Agassi hepsini geçti
Yazının başlığına bakar bakmaz, "Bizimle dalga mı geçiyorsun, tenis kim biz kim" diye itiraz etmeyin... Bana da 15 yıl önce birisi, "gidip tenis öğrensene" deseydi, herhalde yakasına yapışırdım. Türkiye'de hala zannediliyor ki, tenis zengin sporudur. Hayır! Tam tersi, özellikle Türkiye'nin zenginleri genellikle tenis menis oynamayı bilmezler, akıl dahi edemezler. Gerçek burjuvaları kast etmiyorum. Ben de size zaten, çocuklarınızın eline bir tenis raketi verin de, böylece kısa yoldan sınıf atlayın demiyorum. Zaten tenisle falan sınıf atlanmaz. Ama şuna bütün kalbinizle inanın ki, tenisle insanın önünde bambaşka, koskoca bir dünya kapısı açılır. İşte size örnek Şehirli insanlarda nispeten bir uyanış var tenis sporuna karşı... Benim 12 yıldır tenis oynadığım Bakırköy Spor Vakfı kortlarında, okullar kapanır kapanmaz ortalığı tatlı bir vaveyla ile dolduran miniklerin, heyecanlarını ve anne babalarının keyfini görseniz, ne demek istediğimi daha kolay anlardınız. Tenise başlamak için hiçbir yaş "geç" değildir bir kere... Fakat belirli bir yaştan sonra mesela ne futbola, ne baskete başlayabilirsiniz. Hatta yüzmeye bile... Çünkü bütün bu sporlar, ekstra bir performans ister. Ama tenis öyle değildir. Öne arkaya, sağa sola atik bir kaç adım atabilmek, raketi doğru tutmayı öğrenmek, aklı ve bedeni uyum içersinde kullanarak, insanda limon hissi uyandıran sevimli topu filenin öbür tarafına göndermek yeter. Üstelik çocuklarınız, sizden daha kolay öğrenecekler ve çok eğleneceklerdir. Mevsimlik tenis okuluna gittiklerinde tatilleri anlam kazanacak, başıboşluktan ve sıkıntıdan kurtulacaklar, bilgisayar başında pineklemekten kurtulacaklardır. 200 veya 300 milyon lira... İnsan dışardan bakınca tenise yapacağı masrafın abartılı olduğunu zanneder. Halbuki, bir tenis raketi alınacaktır, 150 milyon liraya, çocuğun spor ayakkabısı zaten vardır veya olmalıdır, öğreneceği dersler için de topluca bir para ödenecektir okula... Bu da tutsun tutsun 200 milyon lira tutsun... Nereye harcamıyoruz bu kadar parayı... Görüldüğü gibi ekstra bir zenginlik gerektirmiyor tenise başlamak... Sürdürmek de öyle... Gereken tek şey, ufuk, vizyon ve kararlılık.... Şunu düşünmek yeterli: Benim çocuğum büyüdüğünde "tenis oynayan bir insan" olacak... Tenisin kültürel atmosferi de çok farklıdır ayrıca... Futbol oynarken, küfür öğrenmekten kurtulamaz ama tenis oynarsa bildiği küfürleri de unutur. Para kazanır mı? Ebeveynlerin, evlatlarının hayatlarını kurtaracak bir spor öğrenmesini istemeleri normaldir. Diyelim ki siz de meseleye sadece bu açıdan yaklaşıyorsunuz. Peki, dünyanın en fazla kazanan sporcu sıralamasını biliyor musunuz? 1 numara, Amerikalı bir golfçü... İki numara Alman rallici Schumacher'dir, arkasından da Amerikalı tenisçi Agassi gelir. İlk 10'a giren Beckham bile Agassi'nin kazancının çok gerisinde kalmıştır. Yani, dünya futbol yıldızları içinde Agassi'yi geçen bir tek futbolcu yok. Kazançsa, işte size tablo... Ama tenis sporu, öyle sosyal ilişkiler yaratan öyle "görünmez fırsatlar" doğuran bir potansiyele sahiptir ki, onu ancak sürdürünce anlarsınız. Bütün dünyada geçerli, fakat "yazılı olmayan" bir sosyal prensipten söz edebiliriz bu noktada... Evladınız, büyüdü, iyi eğitim aldı, büyük bir firmada çalışıyor ve iyi bir mevki ile ödüllendirilmeyi bekliyor. Bunu hakediyor da... Fakat aynı mevkiyi bekleyen başkaları da var... Ve onların yetenek ve becerileri de yüksek... Eğer şirketin genel müdürü veya patronu tenis oynuyorsa, sizin evladınızla single yahut double maçlarda terliyor, sonra birlikte bir soğuk bira içiyor, aynı ortamı paylaşıyorsa, emin olabilirsiniz ki "iyi mevki"ye gelecek olan çoktan belli olmuş demektir. Manevi ilişkiler, sportif paylaşmalar, velhasıl "partnership", profesyonel dünyada da, politik ve ekonomik planda da hala geçerli olan bir enstrümandır. İyi bir "paralel backhand"ın, tenisçiye vereceği lezzet ve gurur, yumuşak bir "dropshut"ın estetiği hiçbir şeyle ölçülmez üstelik... Yarın kalkın oturduğunuz yerden ve çocuğunuzu bir tenis kulübünün kapısından içeri sokun... Hayatınızı değiştirin...
İLKER SARIER
