Dişimiz kırıldı!

İnsanın ters gitmesin işi muhallebi yerken kırılır dişi, Milli Takım'ın durumu o hesap… İki oyuncu kaybedersin toparlanırsın, iki maç kaybedersin yine toparlanırsın eğer kaybettiğin özgüvenin ise kolay kolay toparlanamazsın. Adımız Hıdır, halimiz budur; özgüvenimizi kaybettik.
O nedenle rakip Letonya değil kendimizdik!
Kendimizi yenemeden herhangi bir takımı yenme şansımız olamazdı, olmadı da!
Top bizde, atak üstünlüğü bizde, pozisyon üstünlüğü bizde gelin görün ki, koca 45 dakikada üç direğin arasına sokamadık meşin yuvarlağı.
Umut çuvalla kaçırdı, Gökhan, Arda, Olcay doğru zamanda, doğru hamleler yapmadıkları için attıkları taş ürküttükleri kurbağaya değmedi. Biz kurbağayı ürkütüp ürkütüp geri döndük özetle… Dönen topları alıp, şiddetli bir baskı kuramadık ve Letonyalı oyuncular bol bol soluklanma şansı buldular… Sonra Bilal girdi, "golü yapmak bu kadar zor olmasa gerek" dercesine vurdu 30'dan, çaktı tavana…

Yürekler korku dolu
Tamam dedik, şimdi daha rahat oynar, ikiyi, üçü buluruz ama nerdeeee?
Kodunsa bul ikinci golü!.. Çek maçının kahramanı genç Ozan'ın ters ayakla yaptığı yanlış bir müdahale sonrası penaltıyla eşitlendi durum; buyurun buradan yiyelim!
Memlekette bekleyen onlarca insan var! Kazansan; "Şu Letonya'yı yendik diye mi seviniyorsunuz!?" diye sormaya hazırlar, puan kaybettiğimiz anda neler derler varın siz düşünün!
Sanırım çocukların kafası da hep bu korkuyla doluydu; ya puan kaybedersek!
Kafalar karışık, yürekler korku dolu olunca ayaklar da titriyor doğal olarak.
Maçtan önce az da olsa umutlarımız vardı artık şimdi nurtopu gibi bir kaosumuz var.
DİKKAT!: Tesadüfün tesadüf olmadığını kanıtlamak ister gibi hırslıydı Letonyalı oyuncular!.. O zaman milli davalarda, kullandığımız sözlere dikkat edelim derim ben. Bilmem ki Fatih hocam ne der!?