Ortak dil

Trabzonspor son dönemdeki hem iyi olmayan skorlar, hem de iyi oynamadığı oyunlarla göze batıyordu. Yalnızca saha içi organizasyonda sorun yaşamadığı gibi zihinsel olarak da takımın geçtiğimiz sezona göre hazırlığı sezon başından beri çok doğru yapmadığı ortada.
Abdullah Avcı'nın oyun başlangıç formasyonu 4-4-2 üzerineydi. Bunu da hafta içi Ferençvaroş maçının bir bölümünde ve rakip 10 kişiyken denemişti. Adana Demirspor gibi hem takım dengesi olan, hem de hızlı hücuma çıkan bir rakibe karşı eğer ön alanda pres yapmıyorsun ve kaptırdığın yerde karşı pres uygulamıyorsan gol yemen ve pozisyon vermen kaçınılmazdı.
Eğer iki santrforlu bir oyun tercih edilecekse ilk 11'de sol çizgide Bardhi değil, Abdülkadir Ömür tercih edilmeliydi. Trezeguet ile de kanatlarda yer değiştirecekleri gibi orta saha merkez seçiminde de Bakasetas'ın savunmanın önünde oyun kurucu değil, aksine rakip kaleye yakın yerde konumlanması gerekirdi. Bu dizilişin sahada oyun anlamında işlemeyeceğinin göstergesiydi.
***
Nitekim Trabzonspor çok pozisyon üretemedi gibi, rakibine de çok pozisyon verdi ilk devre. İkinci yarıda Hamsik ve Bakasetas'nın orta sahanın merkezinde oynaması yine doğru değildi. Çünkü yenilen ikinci golde Demirspor'un hücum geçişini bu ikili defansif anlamda önleyemeyeceği gibi bir de iki tane ağır stoper Bartra ve Hugo ikilisinin doğru pozisyon alamaması önemli bir etkendi. Bordo-mavililer savunmanın genelinde savruk hareket edilen, doğru pozisyon alamayan görüntüsüyle Adana Demirspor'a oyunun genelinde hep hata yaparak davetiye çıkardı.
Trabzonspor her maç, her hafta üzerine koyacağına daha geriye gidiyor. Yalnız oyun anlamında değil, mental anlamda da. Bu da çok net görülüyor. Formsuzluk yalnız takımda değil, Abdullah Avcı'da da var. Ve en problemi de saha içinde hücum ve savunmada oyun anlamında ortak bir dili olmayışıdır.