Yokuşlu yol...

Çok sağlam bir takım karşısında, çok kritik bir galibiyet kazandı Trabzonspor...
Saha ve seyircisi ile beraber adeta gelecek sezonların idmanlarını yapar gibi bir bütünleşme göze çarptı Trabzon'da...
Dün gece stadyumu dolduran yirmi bini aşkın Trabzonsporlu, 94+1 dakika(!) müthiş bir destek vererek, takımını ayakta tuttu.
Ne kendi heyecanını ne de takımının heyecanını bir dakika olsun bile düşürmedi ve diğer maçlara da nazire yaptılar adeta.
Trabzonspor takımı da sezonun ikinci yarısı ile birlikte seyircisini tribünlere çekecek oyunlar umutlar vermeye devam etti.
Galibiyet kadar önemli bir detayda bu birliktelikti bence...

***

Dün gece Trabzonspor, defans ve orta alanını bu kadar kalabalık, diri tutabilen ve hücumda da bu kadar etkili olabilen Kardemir Karabükspor karşısında golü aramaya dönük bir çok varyasyon denedi.
Kalesinde net pozisyon vermeyip, net pozisyonlar yakalaması ve bunlardan da sadece birini gole dönüştürmesi stres yaratmış olsa da kazanmasını bildi.
Dün gece kanatlardan Olcay ve Castillo ile rakibinin oyun disiplinini bozmaya çalışan Trabzonspor göbekten de Yusuf Yazıcı ile golü aradı.
Genç oyuncu girdiği, kaçırdığı pozisyonlara rağmen bu karşılaşmayı da asist gibi pozitif değerle bitirmeyi başardı.
Üzerinde büyük yük oluşturuluyor ve atamadığı bir gol, atamadığı bir çalımı bile "şımarma" klişesine bağlayacaklara o zemini asla vermeyecek gibi duruyor.
Takımı adına son derece önemli işlere imza atan Yusuf Yazıcı gecenin bir diğer kahramanı sayılacak taraftarların alkışları ile sahayı terk etti.
Dün gece iki seri beraberlik, kritik galibiyetle seri galibiyetlerin önünü de yeniden açmış olabilir.
Önceki karşılaşmalarda "eski" Medjani henüz yok demiştik...
Eski Medjani geri döndü dün gece...
Olcay Şahan yine karşılaşmaya damga vurdu.
Bir de çok geri pas yapıldı...
Onu da ifade edelim...