Güzel başlangıçlar...
Zor maç oldu, şaka değil zor maç oldu... Nazilli takımı özellikle ilk bölümde oyunun mutlak hakimiydi.
Hırsları, pas trafikleri Trabzonspor'a göre çok daha üst seviyedeydi.
Böyle iyi başlamalarının elbette Trabzonspor gibi büyük bir takımı mekanlarında ağırlamak, kendini göstermek, tarihe güzel bir not düşmek gibi ekstra sebepleri de vardı. Ama olmadı, istedikleri golü bulamadılar ve ilk bölüm golsüz geçildi.
İkinci bölümde Trabzonspor özellikle Aytaç'ın (ki bu son dördüncü maçı ve yükselen grafiği söz konusu) orta alanda diri oyunu ile kanatları hayata geçirmesi, Erkan, Marin, Özer gibi oyuncularının devreye girmesiyle farkını ortaya koydu.
N'Doye'nin kafasına adeta "al da at" topu bırakan Erkan Zengin hem arkadaşının ilk golü bulmasına vesile oldu, hem de kendisi için konsantrasyonu zor bir maçta asist yazdırmış oldu.
Trabzonspor'da Sadi hoca kaleyi Uğurcan Çakır'a teslim edip, tıpkı Muhammet Beşir'e verdiği şansın da karşılığını mükemmel bir geri bildirimle almış oldu.
Harika bir kaleci duruşu ve performansı gösterdi Uğurcan. Yolu açık olsun, bundan sonra her şey kendi el(diven)inde. Tıpkı oyuna sonradan dahil olan Muhammet, Mertcan gibi...
Şimdi aklıma "maksadı biraz da konu açmak" olan bir soru takılıyor bu aşamada...
Trabzonspor altyapıları bir şekilde üretiyor da üst yapıları mı göremiyor?
Sorun altta mı, üstte mi, yoksa sabır eşiğimizde mi?
Yasal Uyarı: Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Turkuvaz Medya Grubu’na aittir. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı ya da bir bölümü kesinlikle kullanılamaz.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.
