Nüans...

Futbolu güzelleştiren, kaliteyi ve örnek kişiliği gelecek nesillere aktarma becerisi olan ve çok nadir bir oyuncu olduğu için Bosingwa'ya saygı ile başlamak lazım maç değerlendirmesine...
Zira maçı da değerlendiren böyle oyuncuların varlığı oluyor sahada... Zaten çekilecek bir sürü derdi olan Türk futbolunun, bu tip oyuncularda olmasa çekilecek tarafı kalmadığı herkesin malumudur.

*****

Dili, üslubu ve sonuç üretmedeki sıkıntılar nedeniyle Vahid hoca ile yollar ayrıldı.
Doğruları ve yanlışları ile Trabzon'dan bir Vahid hoca geçti, gitti... Bu takım onun kurduğu, çalıştırdığı, çeliştirdiği bir takım oldu. Yardımcısının sahaya sürdüğü 11 bizlerin de beklentisine karşılık verir gibiydi.
Medjani yine vardı ama bu kez stoperde Belkalem'leydi...

*****

Yusuf, Özer, Mehmet Ekici, Constant ve Salih'li orta alan özellikle merak ettiğimiz birliktelikti. Kafamızdaki sorulara yanıtlar bulduk... Özellikle ikinci yarının büyük bir bölümünde rakibe mahkum bu diziliş, Fatih Atik ve Yatabare hamlesiyle toparlandı. Yabancı kısıtlaması nedeniyle, Medjani ve Constant'tan biri Yatabare için feda edilmek zorunda... Mehmet Ekici'nin takımına gitgide adapte oluşu, oyunu yönetmesi, iki kez direkten dönen şutu ile taçlanamadı.

*****

Protesto ederken 25.000 kişilik etki üreten tribünler, takımına destek kısmında mevcut kadar bile etki üretmiyor takımını adına. Giren oyuncuyu (ki Fatih Atik önemli hamleydi) de motive etmek kime fayda? Kaleci Fatih'in maçın daha başında oyun soğutma metodu yanlıştı.
Tribünlerin onun yediği hatalı gole değil de, bu tavrına protesto şeklini (tasvip etmesek de) bu ayrıntıyı kendisinin iyi analiz etmesi gerekiyor. Trabzon iyi kadroya sahip, alternatifleri, eksiklerinden fazla.
NOT 1: Cardozo'nun iki penaltı atması, 2010-2011 sezonunda "Unutulan penaltı kurallarını Trabzonspor ile hatırlayalım" derslerini hatırlattı.
NOT 2: Cardozo'nun penaltı kullanırken tedirginliği, özgüven kaybı gibi duruyordu!
Benzer durum Yusuf'ta da vardı!