03 Ekim 2014 | Cuma

İyi yenildik!

Tam da haftalardır biriktirdiğimiz tüm öfkemizi patlatacağımız fırsatı yakalamışken...
Tam da sabır taşına dönmüş bedenlerimizi çatlatma imkanı bulmuşken...
Bu olmadı... Müsaade etmediler, öyle bir ikinci yarı izlettiler ki, kime ne diyeceğimizi şaşırdık... Oyun içinde oyununu, kimyasını öyle bir değiştirdiler ki, söyleyecek sözümüz eksildi bir anda!
Bunun adı kısmetsizlik...

***
Taraftarının alkışlarıyla terk etti sahayı Trabzonspor... Oysa o taraftar beraberliklere bile tahammülü kalmamışken bunu yaptı, bu önemli bir mesajdı?
Bu mesajları almalısın hocam... Bu taraftar sağlam oyunu kabulleniyorda, bünyeleri pek kabul etmiyor! Malzemen sağlam, kullan kullanabildiğin kadar...
Onlar sana alışıyor, sen de onlara alışmalısın hocam... Sanırım ikinci periyotta Trabzonspor doğru işler yaptı ki, galip gibi terketti sahayı... Umut verdi... Sanırım sihirli cümle bu! Yusuf ve Sefa varken başka arayışlar ne derece doğru hocam?

***
Karşılaşmanın tartışmasız en iyisi Bosingwa, maç eksikli, idman sevmezli Bosingwa... Sanırım bazı konularda inatlaşmak işe yaramıyor hocam... Bizler bile tüm ezberlerimizi senin için bozuyorsak, sen de bozmalısın ha hocam?
Onur'un sakatlanması, taraftarları mağlubiyetten daha fazla yaraladı, eminim!
Trabzonspor taraftarını iyi tanımak, tanımlamak lazım...
***
Yusuf'u, Sefa'yı saha da bir şekilde tutmak ya da daha erken sahaya sürmek şart mesela... Her ne olursa olsun kenarda kalmak, sakin kalmak da ayrıca şart!
Bir süre sonra birileri "sen kenarda yoktun, çocuklar daha rahat oynadı" derse ne diyeceksin hocam? Waris, Cardozo, Yatabare, Yusuf, Sefa....
Ön tarafta bu çocukların en az üçü saha da olmalı hocam. Umut verdi takımın, burdan devam hocam! Hakemin gol öncesi faulü es geçmesi, penaltıyı vermemesi sonuca direkt etki etti, doğru!
Ama bu Trabzon gruptan çıkabileceğini de gösterdi yenilirken. Yenilirken umut verdi. Burdan devam.