Baskıdan etkilenmedi

Mevlana, kötü günler geçirenlerin umutsuzluğa kapılmaması için çok sevdiğim şu anlamlı sözü söylemiş: "Bazen bitmek bilmeyen dertler yağmur olur üstüne yağar. Ancak rengârenk Gökkuşağı da yağmurlardan sonra çıkar."
G.Saraylı futbolcular ve sıkıntı günler yaşayan yönetim için F.Bahçe galibiyeti Gökkuşağı kalitesinde ve güzelliğinde oldu.
Psikolojik yönü güçlü derbiye F.Bahçe gelirken 13 puanlık farkı, G.Saray'ın üzerinde baskı olarak kullandı. G.Saraylılar için Arena'da kazanma alışkanlığı ve taraftar gücü itici güç görevindeydi. Ballandırarak anlatacağımız bir derbi izlemedik. Tüm oyuncular maç boyu BülentYıldırım'ı yanlarına almaya çalıştı. Muslera, Semih, Yekta, M.Topal ve Gökhan dışında herkes sürekli didişti. Sarı kartlar havada uçuştu. Yıldırım sahanın en sakiniydi, baskıdan etkilenmedi, gördüğünü çaldı. G.Saray, taraftarı ile aynı frekansta buluştuğunda, F.Bahçe üzerinde baskı kurdu.

Emre'nin sinirleri iflas etti
Sneijder'in attığı erken gol ve Emre atıldıktan sonra G.Saray ilk yarı bitimine dek oyunu kontrol etti. Golde Selçuk-Melo'nun pas trafiğin çabuk ve isabetli yönetmesinin payı da büyüktü. Başta Volkan, F.Bahçe sürekli Emenike'yi uzun toplarla Galatasaray savunmasının arkasında buluşturmaya çalıştı.
2. yarı Semih-Hakan ikilisi yaptıkları kişisel hatalarla taraftarın yüreğini ağzına getirdi.
G.Saray hep kaybettiği gerilimli maçları bu kez kazandı. Çünkü Melo, Sneijder, Eboue, Emre, Alves, Emenike, Caner gibi gerilimi seven oyunculara teslim olmadı. Melo ile kapışan Emre'nin sinirleri iflas etti ve kızardı.
Fedakarca oynayan Drogba heybetiyle Rakip defansı çıkarmadı. Boğuştu, duvar oldu.
Mancini'nin 2. yarıda skoru koruma psikolojisine giren takımı uzun süre uyarmaması hataydı. Yanlış pas tercihi sonrası Selçuk'a ve Sneijder'e el kol hareketleriyle tavır alması yakışmadı. Sonuçta; Galatasaray kazanıp evindeki psikolojik üstünlüğünü korudu.