İsteyince oluyor

Galatasaray kupayı ilk yarıdaki istekli, hırslı ve mücadeleci oyunu ile aldı. Sarı-kırmızılılar maça çok iyi başladı. Ben son zamanlarda Galatasaray'ı bu kadar istekli, hırslı ve mücadeleci görmemiştim.
Sahada kupayı almak isteyen görüntü çizip bunu 90 dakikanın sonuna kadar taşıdılar.
Orta sahada Emre, Selçuk ve Snaijder müthiş oynadılar. Sol taraftan da Yasin, Fenerbahçe savunmasını zor duruma düşüren isimdi. İlk yarıdaki bu baskılı ve istekli oyun Galatasaray'a pozisyonlar da getirdi.
Golün geleceği Podolski'nin golü attığı yerden daha önce yüzde yüz bir pozisyon kaçırdığı an sanki "Gol geliyor" mesajını verdi.
Fenerbahçeli futbolcularda görünen o ki ligin son iki haftasında Beşiktaş'a kaptırılan şampiyonluğun travmasının izleri henüz üzerlerinden atılamamış. Sarı-lacivertliler maç boyunca isteksiz ve etkisiz görünürken Galatasaray'ın baskılı ve arzulu futboluna ilk yarıda karşılık veremedi. İkinci yarının büyük bölümünde oyunun kontrolünü ellerine geçirseler de golü bulacak pozisyonu üretemediler.

Nani ve Souza etkisizdi
Mehmet Topal haricinde takım etkisizdi.
Kendilerinden çok şey beklenen Nani ve Souza da etkili olamadı. Şener hiç gününde değildi. Böyle olunca da ilk yarıda üstünlük Galatasaray'da oldu.
İkinci yarı başlarken Galatasaray bu temposunu ne kadar devam ettirebilecek diye düşündüm. F.Bahçe ikinci yarıya çok iyi başladı, oyunun kontrolünü eline aldı.
G.Saray golün rehaveti ile biraz tempoyu düşürerek idare etti. Ama kalan zamanda Fenerbahçe oyuna ağırlığını koydu. Tabi bunda Snaijder'in oyundan çıkması, Sinan Gümüş'ün ve Emre'nin temposunun düşmesi Fenerbahçe'nin oyunun kontrolünü eline almasındaki en etkili nedendi.
G.Saray'da Emre'yi ne zaman çıkarır ve o bölgeye takviye yapar diye düşündüğümüz anlarda golü yiyebilirdi. Riekerink geç de olsa Emre'yi oyundan aldı. Pereira da Gökhan'ı oyuna geç soktu.
Aslında Pereira, Marcoviç'in yerine kenarda Nani'yi oynatıp oyunu lehine çevirebilirdi.
Orta sahaya Diego veya Ozan'ı alabilirdi