Beyin ölümü!

Derbiyi rezil eden futbolculara verilen cezaları gördükten sonra, futbolun hiçbir kurumuna güven duymamızın mümkün olmadığını bir kez daha öğrendik.
Yetkili beyler pazar gecesini birkaç dakikalığına gözaltına aldı.
Çirkinliklerin faillerinin "kulaklarını çekip" göndermedikleri kaldı.
Ne yapalım bizim ülkemizde kültür tanımının karşılığı küfür kıyamet Ceza tanımının karşılığı da küçük sıyrıklar.
Çocukluğumuzda başımızın üzerinden geçen turnaları izlerdik.
Şimdi film içinde film çevirenleri izliyoruz.

***

Gördük ki, apış arasına soktuğu eliyle formasını düzelttiği varsayılan Van Persie'nin tuttuğu altın oldu.
Cezasının en az 8 maçtan başlaması gereken Tosic'in yasal olmayan yollardan maç seyretmesine seyirci kalanların gönlü oldu.
Cezalardan muaf tutulan bitirimliğin yeni simgesi Oğuzhan Yakup'un parmak oyunlarına kukla aranıyordu bulundu!
Çocukluğumuzda yargısız infazlardan şikayet ederdik.
Şimdi yargılı imtiyazlardan!

***

Gazeteciler fotoğraflarını çekiyor uygunsuz pozisyonların.
Yöneticiler yanına çekiyor çirkin futbolcuları.
Yetkililer de kirli sayfaların üzerinde futbolcuları temize çekiyor.
O yüzden her futbolcunun edepsizlikten mezun olma hakkı, yöneticilerin tasarrufunda saklı.
En ahlaksız eylemlerin ardından kullanılan perişan cümlelere baktığım zaman, bizim söyleyeceğimiz tek söz kalıyor.
"Yöneticiler ve yetkili kurullar böyle futbolcuların suç ortağıdır!" Çocukluğumuzda pasomuzu kaybederdik.
Şimdi benliğimizi kaybettik!

***

Sakinliğiyle tanıdığım futbol tutkunu bir arkadaşım geçenlerde yanıma geldi.
Maçlarda kansızlık yapan hakemlerin listesini çıkarmış.
"Onların adında ve soyadında kaç harf varsa kafalarına o kadar yumurta fırlatacağım" dedi.
Kendisi tavuk çiftliği sahibi.
"İyi ki" dedim "demirci atölyen yok!"

***

Bana hakem demeyin!
Futbolumuzun adaletsiz hakemlerden kurtulması gerekiyor.
Bunlar bizlerin eleştirileriyle değil, adaletli bir gücün Merkez Hakem Kurulu'nu topyekün görevden el çektirmesiyle gerçekleşir.
Hakemlik tedaviye karşılık vermeyen hastalıklı bir meslek değildir. Ama eyyamcılığa sürtünmek hiç değildir.
Çocukluğumuzda bizleri çiçek kokusu içine çekerdi.
Şimdi paranın kokusuna deli olanların çilesini çekiyoruz.

***

Bizler bir zamanlar futbol ailesiydik.
İki takımın taraftarları maçlara kolkola girerdi. Her futbolcu kendi disiplininden sorumlu.
Paçalardan bile asalet akardı.
Nasıl olduysa futbolda bir çirkinlik dönüşümü başlatıldı ya!
Herkes kendi formülünü buldu.
Çocukluğumuzda ayakta ölürdük.
Şimdi dizüstü yaşıyoruz.

***

Sonunda futbolumuzda adaletin ve ahlakın beyin ölümü gerçekleşti.
Kalanıyla çocuklarımızı büyüteceğiz.