Aşkın rengi sarı lacivert

Bir masal akşamıydı. Yasak uygulanan taraftarların yerine de haykıran çılgın bir tablo vardı tribünlerde.
Sarı lacivert cennet bahçesi.
Bu görkemli tribünler, Fenerbahçe taraftarına şampiyonluk kutlamalarını "kısıtladıklarını" zannedenlerin "gözüne" girsin!

***

Böyle bir gecede şampiyon futbolcuların hata paylarının da affa uğradığını belirtmeliyiz.
Fenerbahçe'nin ezici üstünlükle başladığı gecede, ilk 20 dakika Rize kalesinin önü aksiyon doluydu.
Sezonun en özel iki adamı Caner ve Mehmet Topal'ı bindirmelerin odak noktası saydım.
Fenerbahçe'nin geri dönüşlerindeki hızı "disipline"
Emenike'nin kendisiyle mücadele etme içgüdüsünü sezon sonu hallerine bağladım.
Sahada beni en çok rahatsız eden adam hakem Tolga Özkalfa'ydı. Rizeli Viera'nın Emenike'ye attığı insanlık dışı tekmenin karşılığı sarı kart mı olmalıydı?
Bu sorunun cevabı. "Korkak hakemler kasti tekmelerdeki kötü niyeti görmekten bile acizdir!"

***

İkinci yarıda Rizespor'un dışa vuran direncini, Sivas'tan gelen gol haberlerinin getirdiği havanın sebebi saydım.
Şampiyonluğun tescilinin Fenerbahçe'ye getirdiği rahatlıkla, Rizespor'un ihtiyacı olandan fazlasına göz dikmesinin karşılığı ancak bir beraberlik olabilirdi ve öyle oldu.
Ve dün gecenin sonunda, Fenerbahçe'nin adı, tarihin tutanaklarına en onurlu şampiyonlardan biri olarak geçti.

***

Futbolcular bütün sezon verdikleri mücadelenin ödülünü aldılar.
Hepsi de alnından öpülmeyi hak etti.
Aşk her şeyi kendi rengine boyar.
Dün gece bütün Türkiye sarı lacivertti.

***

Sadece sahadaki futbolcuları ve tribünleri değil, dün gece sokaklarda da sarı lacivert renkleri ayakta alkışladım. "Ne mutlu Fenerbahçeliyim diyene" diye haykırdım. Şampiyonluğun Aziz asaletine ithafen..