Haksızlığa "karşı ateş!"

Dün gece sahada şehvetli bir Fenerbahçe vardı.
Sisteme karşı gönül birliği. "Başkalarının yazdığı kadere mahkum olmaktansa.
Kaderimi mücadele ederek yazacağım" diyen, futbolcular topluluğu.

***

Fenerbahçe'nin tempolu ve baskılı bir başlangıcı vardı.
Sivasspor'un beraberliğe can atan tavrına, okkalı bir saldırı.
Sarı-lacivertlilerin tahrip gücü de üst düzeydi ve maç da ilk yarıda bitti zaten.
Bu takım böyle oynarsa, kazanması doğa kanunudur.

***

Yıldızını arayan gecenin en özel adamı olarak önce Kuyt'ı işaret edebilirim. Sahanın her yanı onun koşu alanıydı.
Bir yanı takımın gizlenmiş santrforu. Diğer yanı bozulmuş pozisyonları bile toplayan adam.
Sonra Emenike… Gecenin pozisyon ajanıydı.
Top onun ayağına geldiğinde futbolun ufku genişliyor.
Dünkü mücadelesini, kendisini Fenerbahçe'ye ait hissetmenin ilk resmi maçı gibi yorumladım.
Ve Holmen. Çok hareketli ve disiplinli.
Gelecek haftalarda çok daha etkili olacaktır.

***

Kazanmanın ikinci perdesinde sihir orta alandaydı. Bu kez pozisyon gevelemesinden eser yoktu.
Rakibe genişlik vermeyen, ikili mücadelelerde de sürekli ayakta kalan örgütlü bir orta alan.
Selçuk Şahin beni şaşırttı.
Çok iyi mücadele etti.

***

Savunmanın topla çıkma ustalığı ve şişirme toplara yüz vermeyen anlayışı da, gecenin öne çıkan doğrularından biriydi.
Egemen'i tırnak içine aldım.
Bruno Alves zaten herkesin işaret ettiği adam.
Bu takımın doğrularına arka arkaya acımasız davranması yakışmazdı zaten.
O doğrularla iki maç sonra tanıştığımıza memnun olduk.

***

Sonuç olarak, dün geceyi anlamlı kılan bütün gerçekler Fenerbahçe'de mevcuttu.
Bu takımın bu güzellikleri sürdürmesi zorunludur.
Çünkü Fenerbahçe'nin bu sezon yürüyeceği yol ateştir.
Haksızlığa; "karşı ateş!"