Lige veda!

Dün gece Ankara'ya sanki şampiyonluğa veda etmeye geldim diyen bir Fenerbahçe vardı.
İlk yarıdaki Caner ve Salih'in dışındakilere sormak gerek. "Dün gece kazanmak için ne yaptınız?"
Cevabını biz verelim. "Hiçbir şey!"

Bu sonuç, 3 kupada birden yürümenin zorunlu sonuçlarından biridir.
Ve lig şampiyonluğu adına, telafisi mucizelere kalmış bir sonuçtur.

Mehmet Topal'sız başlangıcın, takımın bozulan anlayışıyla yakın ilgisi var.
Orta alandaki çöküntü, yenilginin tek sebebi.
Meireles sahada yok, gecenin sonunda nelerin kaybedileceğini bile hissedemeyecek kadar duyarsız.
Baroni hayalet operasında.
Onları seyretmek, belki de giden bir şampiyonluk umutlarının bedeli.

İlk yarıda iki kafa golü.
İkisinde de rakibe müdahale yok.
Savunma ve orta alanda geri dönüşlerde acelesi olmayan takım duruşu var.
Fenerbahçe karşı alanda baskılı ama kale önünde noktayı koyacak adam yok. Webo diğer yarısını arayan "yarım!"
Pozisyonlarla arası açık.
Buna karşılık Gençler'in kendi alanından çıkışında baskı uygulayan bir düzen de Fenerbahçe'de yok.

İkinci yarıda Aykut Kocaman'ın hamleleri hataları onarmaya yönelikti ama Fenerbahçe'nin kaybetmesini gerektiren şartlar maçtan önce üretilmişti.
Aslında Gençler, Fenerbahçe'yi kendi silahıyla vurdu.
Onlar takım oyununun ve yürekten mücadelenin neferleri olarak, kazanmayı iliklerine kadar hak ettiler.
Kaleci Ramazan'a da gecenin özel isimlerinden biriydi.

Sonuç olarak, Fenerbahçe'nin ligdeki ikinciliğine gitmeyen bir akşamdı.
Giden belki lig şampiyonluğu ve bu yarayı onarmaya zaman yok.
Kayıplarla harcanacak zaman da yok.
Çünkü perşembe akşamı hayati bir maç var.