Sinir harbi

Daha maçın başında tam bir sinir harbi olacağı anlaşıldı. Tüm rakipleri kazanmıştı. Ümraniye'nin adım atacak alan bırakmayan savunma dizilişini aşmak adına pas üretip, bir boşluk aramaya çalıştı Fenerbahçe. Maç sürekli olarak "yatıp kalkmayan" oyuncular nedeniyle sürekli durdu. Fenerbahçe 'nin istediği tempodan uzaklaşması, oyuncuların soğuması ve üzerine gelen basit hatalar. Valencia kendi adına yaşadı maçı. Kendisi yapıp, kendisi kaçırdı. Pası düşündüğü son saniyelerde de galibiyet golünün ters vuruşu geldi. Kızdıran – öfkelendiren anlarına rağmen Valencia'nın maça kendini adaması da başka bir ayrıntı. Sadece Ferdi'nin defansif – ofansif sorumluluk aldığı garip bir süreç yaşanmaya başlandı. Fenerbahçe takım olarak "nasıl daha kötü oynarım" düğmesine bastı. Dakikalarla beraber baskı daha da arttı. Buna rağmen pas temposundaki sakinliği korudular. Szalai'nin tüm defansı avlayan nefis pasında Batshuayi de golü yaptı. Sıkışan düzen içinde Crespo'nun çıkması, Jesus'un Emre Mor ile tempo araması, mantıklı hamlelerdi. Ancak oyunu farklılaştıran pas hızını yükselten Zajc oldu. Beraberlik golünü neredeyse pozisyonun içindeki her oyuncu ikram etti Ümraniyespor'a. Önce Szalai hamle de kararsız kaldı, sonra Altay... VAR'dan dönen Ümraniye golünde de "seyirci" rolüne devam etti tüm defans. Yardımcının "ofsayt" dediği, Fenerbahçe'nin ilk golü de VAR kararıyla geldi. Yani VAR olmasa, "adaleti" çok arardık. Son saniyelerine kadar her şeyin olabileceği maçın gerçek kahramanı ise Ümraniye kalecisi Orkun'du. Üç net kurtarışı vardı.