REZALETUS

Adrenalin, vücuda kesinlikle gerekli bir hormon.
Ama bu düzeydeki maçlarda onu kontrol edemeyeni yakan da bir maddedir.
Maç çok gergin başladı. Bu gerginliğin G.Saray'a yarayacağı aşikardı. F.Bahçe'li oyunculara "Gol atsanız bile aşırı sevinmeyin" telkini yapılmasına rağmen, Eboue ve Melo'nun hareketlerine gerilerek cevap verdiler.
Bu arada kaleyi tutan ilk şutta Sneijder ile golü bulan G.Saray, alanına çekildi. F.Bahçe daha paslı oynadı ama pozisyon bulamıyor, önde çoğalamıyordu. Kaleyi bulmayan Bekir ve Sow'un şutları dışında; Mehmet Topal'ın cılız şutu dışında Muslera'nın eline top gitmedi.
Buna karşın, 25. dakika sonrası oyunu dengeleyen G.Saray'ın, 4 gol pozisyonu vardı. İlk yarıda "Sadece seni attırmak istiyorum" mantığı ile oynayan ve bunu kırmızı kart sonrası da açıkça gösteren Melo'nun tuzağına düşen Emre, doğru bir kararla atıldı. İşin ilginci, hayatımda ilk kez 12 faul yapan bir takımın, karşılığında 5 kart gördüğüne de şahit oldum.
İlk yarıda iki takımın 50 kilometrenin altında mesafe kat etmesi de, bacakların değil, çenelerin çalıştığının delili idi.

Şampiyon F.Bahçe
İkinci yarıya baskılı başladı F.Bahçe, 2 kanadı da kullandı.
Hakan ve Semih, bu baskıyı hatalarıyla pahalıya ödetebilirdi.
70'e dek F.Bahçe üstündü ama yoruldu, Eboue-Sabri değişikliği de işe yaradı, G.Saray pozisyona girmeye başladı. Yanal, 2. yarı sahada gözükmeyen Sow'u Topuz ile değiştirerek oyuna müdahale etti ve dengeledi oyunu. Oyuncuların iyi niyetli olmamalarından etkilenen maçın en kötülerinden Bülent Yıldırım, eyyam ile Melo'yu attı, sonuç değişmedi.
SONUÇ; Rezaletus maçta, iyi niyetli olmayan oyuncu çokluğu, kontrolü kaçıran hakem, futbolsuz bir maç. Galatasaray'ın Fenerbahçe galibiyeti mutluluğuna rağmen şampiyon, 5 ay önce yazdığım gibi Fenerbahçe.