Hakem yazarsam

Caner'in yaptığı faul ayıp, tamam.
Egemen mutlaka küfür etti, o da ayıp, ona da tamam. Ama, sen daha 11. dakikada, kale arkası hakeminin 2 metre önündeki penaltıyı vermezsen, Egemen rakibe bir gram dokunmadığı halde faulsarı ikilisini çeker ve bir takımın kaderiyle oynarken bu kadar tahrik edersen bu maçta oyuncuların yaptığını kolay kolay ayıp saymak mümkün olur mu? Bunu düşündüm ilk 45 dakika bittiğinde.
Maç mı? Anlatayım.
Avrupa'nın 5 büyük liginde de lider takımlar, içeride değil, 'deplasmanda' rakibinden fazla 'puan topladığı için lider'.
Bunun bilinci ile ve ön alanda basarak başladı F.Bahçe. Böylece dönen topları da alınca önce Meireles sonra da Sowile 6 dakikada rakip kaleyi yokladı.
11. dakikada açık penaltısı yendi Fener'in. Arkasında Caner'in sarı gördüğü gereksiz hareketi geldi. Ama F.Bahçe son deplasmanların en iştahlı maçını oynuyordu. Ama bir garip Yunus Yıldırım vardı. Egemen dokunmadı ama faul verdi, sarı gösterdi.
Sonra Egemen abarttı ve kırmızı çıktı. Hakem yazmadığımı herkes bilir ama o dakikada oyunu katletti Yunus hoca.

Korkudan sarı çıkardı
Hakemin yanlışları ve 10 kişi kalmak F.Bahçe'yi daha çok ateşledi. Öyle ki Sowsavunmaya gelip top çıkarıyordu. Sivas ise o sahanın en silik maçında idi.
Bunda F.Bahçe'nin baskılı ve istekli oyununun da payı vardı.
56. dakikada golü kaçıran F.Bahçe'nin dönen topta golü yemesi de şansızlığıydı tabii ki.
Sow da sakatlanınca Alper'in girmesi ile tek forvet Kuyt öne geçti.
Emre yoruldu Salih girdi. Ama hiçbiri asıl yerinde oynayamıyordu.
Günün kötüsü Yıldırım, korkudan Meireles'e kırmızı yerine sarı gösterebildi. Burhan'ın golü hızlı atak becerisi oldu.
SONUÇ...
1) Kötü bir hakem tek başına maçı belirledi.
2) Fenerbahçe, Yanal'ın aslında istemesine rağmen transfer yapmamanın sıkıntılarını yaşamaya başladı.
3) Her şeye rağmen 4 puanlık fark avantajı nedeni ile toparlanmaları gerektiğini öğrendi.