Burak Yılmaz, Beşiktaş maçında da sık sık ofsayta düştü. Sorun bireysel mi, taktiksel mi? Bunun bir çözümü yok mu?
Bu yönde kıyamet eleştiriler var. Peki bu takımın, Mancini gibi bir hocası yok mu? Bu Mancini; her maçta 7 kere, 8 kere ofsayta düşen Burak'a, bir santrforun ofsayta düşmemek için nasıl koşu yapması gerektiğini öğretmiyor mu? Bir antrenmana ben gidip, öğreteyim mi? Ben, hayatımda bir gün antrenörlük yapmadım!
Ama maç seyrettiğim için biliyorum.
Derinlemesine kaleye doğru koşacağına, içbükey koşacaksın. Yanlamasına...
O zaman, arkadaşın pası atmakta istediği kadar geciksin; ofsayta düşmezsin. Yana doğru koştuğun için, seni marke eden adamdan da kurtulursun. Bunu, ben icat etmedim; dünyanın bütün santrforları böyle yapıyor. Eloğlu niye ofsayta düşmüyor; görüyorum. Çünkü bu tür kontrataklarda, içbükey koşuyorlar.
Yani Mancini, 'Oğlum, bu 18 yayı var ya; oraya paralel koşacaksın. İleri, 18 çizgisine dikleme değil... 18 yayına paralel koşacaksın, top almak istediğin zaman... Ofsayta düşmene, imkân ihtimal yok' demiyor mu?
TOPU ÜZERİNE ATIYORDU
Anlattığım, basit değil mi? Bir antrenman yeter. Ben Burak'la bir antrenman yapayım; ona yeter. Ama her maç, Burak ofsayta düşüyor; Mancini de seyrediyor, Tugay Kerimoğlu da seyrediyor. Ofsayta nasıl düşülmez; anlatmıyorlar Burak'a... 'Antrenör' ne demek ya!..
Bir hatayı ilk kez yaparsın; hepimiz şaşırırız.
Ama sen bir hatayı, her seferinde yapıyorsan; senin yöneticilerinden bir tanesinin 'Kardeşim; bunu düzeltelim' demesi lazım. 'Kahrolsun Burak; ofsayta düşüyor' deniliyor da peki bunun hocası ne işe yarıyor kardeşim!..
Bu ülkede, Hakan Şükür gibi bir adama, kaleciyle karşı karşıya kaldığı zaman ne yapması gerektiğini öğretmediler. Hakan, kaleciyle karşı karşıya kaldığı zaman, kalecinin üzerine atardı. Kaleci delik de top içinden geçecekmiş gibi... Dünya çapında bir gol adamına, topun altına vurmayı öğretmek çok mu zor? Kaç antrenmanda biter bu iş? Ama kimse öğretmiyor.
Çünkü Türkiye'de, bireysel antrenman yok; bireysel taktiği öğretmiyorlar.
Galatasaray'ın antrenmanını söyleyeyim ben: Fizik kondisyon hocası; bunları koşturuyor, koşturuyor. Sonra esas hocaya devrediyor; kimse o... Fatih Terim, Mancini, Feldkamp, Rijkaard; kim olursa olsun... O hoca, ortada sıçan oynatıyor bir süre... Tak, tak, tak...
Ortada sıçan bitince; çift kale maç, taktik antrenmanı...
Peki hani fundamental! 'Efendim; A Takımı düzeyine gelmiş adam, fundamental bilmek zorunda zaten...' Zorunda ama bilmiyor!
Zorunda olduğunu kabul ediyorum ama Galatasaray dâhil, Türkiye'nin hangi altyapısında, futbolcuya fundamental öğretiyorlar!
Üşenmezsen; lütfen, 8-10 yaş grubu çocukların antrenmanına git. O antrenmanda, çocuğa taktik öğretiliyor! Top, nasıl stop edilir; öğretilmiyor! Topla nasıl dönülür; öğretilmiyor.
O antrenör dahi, o çocuğun fundamentali bildiğini zannediyor! Çünkü kendi bilmiyor. Bilmediği şeyi, nasıl öğretecek!
Ama taktik öğretmek kolay; sen sağ bek, sen sol bek, sen stopersin, sen burada ön liberosun!..
Şu Galatasaraylı futbolculara bak; bana, 'Hıncal ağabey, çok haksızlık ediyorsun; şu adam Galatasaray'a geldikten sonra çok gelişti' de... Bir örnek ver! Ben sana, son yıllarda Galatasaray'a geldikten sonra çok kötüye giden bir sürü örnek sayayım! İleriye gitmek değil, yerinde saymak da değil; geriye giden!
Çünkü böyle antrenmandan, başka şey olmaz.
Trabzonspor, Juventus ile kritik bir maça çıkacak. Deplasmanda oynanan ilk maçta, iyi bir performans sergiledi. Geçerli sayılmayan, bir de golü var. Avni Aker'deki maçta, bir sürpriz yaşanabilir mi?
Trabzon, talihsiz bir maç oynadı. Hem verilmeyen golü, hem de son dakikada oyun biterken yediği gol, bence Trabzon'un şansını bitirdi. Juventus'u, hiç gol yemeden 3 gol atarak yenmek; çok zor.
İlk maçtaki pozisyon, çok konuşuldu.
Top, çizgiyi geçti mi? Siz nasıl gördünüz? İtalyan medyasının büyük bölümü, 'temas vardı' diyor. Temas olduğu zaman, çizgiyi geçti sayılmaz.
Ama temasın olup olmadığını görmek, dünyanın en zor işidir. Bunun, dünyanın en zor işi olduğunu; biz yıllar yıllar evvel, atv'de yaptığımız Kale Arkası programında söyledik. Erman hoca, bir yığın tuvalet kağıdı getirdi; şerit olarak yere serdi.
Topu çizginin üzerine, çizginin dışına ve çizgiye temas eder pozisyonda üç yere koydu.
Ondan sonra, "Kamera ile çeşitli pozisyonlardan bakın" dedi. Çizginin dışında olan topu, temas eder görüyorsun; baktığın yere göre...
Çizgiye temas eden topu, dışarıda görüyorsun; baktığın yere göre... Yani o 'çizgi ile temas' hikayesi, topa bakılan yere ve açıya göre, birçok insanı yanıltabilen bir şey...
Ama işte bu yanılgı, Trabzon'un aleyhine oldu. Juventus'un aleyhine de olabilirdi...
Şimdi teniste olduğu gibi, 'Şahin gözü mü koysak?' diye konuşuluyor. Ama teknoloji girerse futbola, tadı çok kaçar. İyisiyle, kötüsüyle; futbol böyle güzel...
BALKANLAR TÜKENDİ
Fazla konuşulmadı ama İstanbul'da Balkan Atletizm Şampiyonası gerçekleştirildi.
Mi!
Hafta sonunda yapıldı.
Haberim bile yok!
Şampiyona öncesi, dikkat çeken bir derece vardı. İlham Tanui Özbilen, 1000 metre rekor deneme yarışındaki 2:15.96'lık derecesiyle, dünyada yılın en iyi derecesini elde etti.
Tavşan ile koşulan dereceleri, ben dereceden saymam. Onu geçiniz. 2:15.96 tavşanlı derece... Önemli olan, müsabakada ne koştuğu!..
1500 metrede, 3:41.97'lik derecesiyle altın madalyanın sahibi oldu.
Balkanlar kalmadı artık... Yugoslavya bittikten sonra, Balkanlar'da atletizm kalmadı.
Bireysel şampiyonlar çıkarıyor; Bulgaristan, Romanya, Yunanistan... Bunları, olimpiyatlarda görüyoruz.
Evvelden bu Balkan Şampiyonaları, Balkanların en iyi sporcuları ile yapılırdı ve müthiş ilgi toplardı. Bugün Avrupa Şampiyonası'nın görmediği ilgiyi, Balkan Şampiyonaları görürdü. Ama şimdi Balkan Şampiyonalarına, hiçbir Balkan ülkesi, en iyi atletlerini getirmiyor. Çünkü en iyi atletler, paralı yarışmalarda her hafta harçlık topluyorlar.
Mesela, İstanbul'da Amatör Balkan Şampiyonası'nda, bir dünya rekortmenini yarıştıramazsın.
Onun için Balkan Şampiyonaları öldü.
HOCA OLMAK VARMIŞ
2016 Avrupa Futbol Şampiyonası'nın, eleme grupları kura çekimi yapıldı. Türkiye; A Grubu'nda Hollanda, Çek Cumhuriyeti, Letonya, Kazakistan ve İzlanda'yla eşleşti. Terim, zor bir gruba düştüğümüzü ama mutlaka Fransa'ya gideceğimizi söyledi. Siz, şansımızı nasıl görüyorsunuz?
SAPLANDIM, KALDIM
Valla dünyanın en iyi işi, teknik direktör olmakmış! Ben gençken, nasıl gazeteciliğe saplanmışım! Orhan Şeref Apak, çok iyi ahbabımdı. Gündüz Tekin Onay'ı kazandıran adam odur; rahmetli... Orhan ağabeye, 'Beni antrenör yap' deseydim; şimdi milyonlarla oynuyordum, sirk cambazı gibi... Sıkıştığımda da 'Zor gruba düştük; şansımız yok' derdim, biterdi.
TÜRKiYE'DE SPOR YAZARLIĞI BiTMiŞ
Soçi Kış Olimpiyatları, büyük bir törenle tamamlandı. Rusya, Norveç ve Kanada ilk üç sırada yer aldı. Türkiye, 6 sporcuyla gitti ve pek parlak bir turnuva geçirmedi. Bundan sonrası için neler yapmalıyız?
BAHANELERİ DE HAZIR
Moskova Dünya Şampiyonası'na, bir kişi gitmedi; Soçi'ye, bir kişi gitmedi! Bunlar, Türkiye'den en kolay gidilecek yerler ve de ucuz yerler... Rusya; Paris'e, Londra'ya benzemez. Sonra, 'Türkiye'ye niye olimpiyat vermediler!' Niye versinler! Olimpiyat kültürü olmayan bir ülkeye, olimpiyat verilir mi? Şu gazetelerin hâline bak! Sabah'ta yazdım. 7-23 Şubat tarihleri arasında, burnumuzun dibinde Kış Olimpiyatları yapıldı. Bana bir tane yazı söylesene; 'Hıncal ağabey; falanca gazetede çok güzel bir olimpiyat yazısı okudum' diye... Ne hikayeler yaşandı bu olimpiyatlarda; dramatik, eğlenceli, duygusal, coşturucu... Ama Türk spor yazarlığı bitmiş. İki satır, 'Soçi'de, Ruslar iki madalya daha kazandı' nokta; bitti. Oysa kazanılan, kaybedilen madalyaların altında, ne dramlar var yazsan... Londra Olimpiyatları'nda, atletizmde altın madalya kazanan Lauryn Williams; Soçi'de Kış Olimpiyatları'nda, gümüş madalya kazandı. İki sene arayla... Yaz Olimpiyatları'ndan, Kış Olimpiyatları'na geçti kız ve iki madalya aldı. Adını bilen var mı; yazan var mı? Nasıl oldu da atletizmden, kış sporlarına geçti; haberleri bile yok. Kimsenin umurunda değil çünkü... En büyük bahaneleri, 'Efendim; bu millet okumaz.' Yazdın da okumadı mı!.. 'Şişir, git' medyası!..
Röportaj: Bülent CAN
