Radikal (!) kararlar

Bursaspor maçının ardından Dick Advocaat, isim vermeden bazı oyuncuları eleştirmiş ve radikal değişikliklerin sinyalini vermişti. Dün akşam sahaya çıkan kadroyu görünce radikal değişikliğin anlamını kavradık. Pereira sistemine geri dönülmüştü. Mehmet Topal ve Josef yine birlikte savunmanın önüne set çekmişti. Üçlü savunma da yaptırsaydı kovulmamın yollarını arıyor diyecektik.
Bir ilk yarı çöpe atıldı. İlk dakika içinde bir taç atışının ardından verilen pozisyon haricinde kaya(!) gibi savunma açık vermedi.
Bu devrede rakip kaleye yaklaşıldı mı derseniz bir duran topta Josef'in kafası dışında hayır. Salih kendine olan inancını kaybetmiş gibiydi. Bu sistemde ne yapabilirdi şüpheli ama o hiçbir şey yapmadı.
Sanki amaç ilk yarıyı 0-0 bitirmek gibiydi.
Sow geriye gelmeye başladı. Kanat bekleri, Zorya yarı alanına gitmek için kenardan izin bekliyor gibiydi.
İkinci yarı başında oyuna giren Ozan harika oynamasa da en azından topun ileri gidebilmesi için bir şeyler yaptı. Sahte bir umut gibiydi ikinci yarının başı. Yenilen golün ardından moraller yine sıfırlandı.
Advocaat hep yaptığı gibi hücum oyuncusu sayısını artırarak baskı kurmaya çalıştı.
Açıkçası tecrübesiz Zorya, kale önüne yaslandı endişeyle. Kjaer'in attığı beraberlik golü puan anlamında, gruba tutunma anlamında değerlinin de ötesinde. Ama ya oyun?
Fenerbahçe'de sorun derinleşiyor. Advocaat, kısa sürede başka kulüplerde teknik adamların en az 3 ayda başardığını gerçekleştirmek zorunda. Bir yandan da Van Persie'nin güçlendirme çalışmalarından sahada performans göstermeye terfi etmesini bekleyecek. Teknik adam değişikliğini son 3 sezonda 2 kez ligin başlamasına birkaç gün kala yapanlar ise kim bilir nasıl memnundurlar stratejik derinliklerinden?