Fırsat kaçtı...

Bir yıldır gol atamayan, ona umut bağlayanları bile "Bir daha kendine gelemez" umutsuzluğuna iten Mustafa Pektemek, kendisine en çok ihtiyaç duyulan gün uyandı.
Sakatlıklarla boğuşmaktan kendi gelişimine eğilemeyen Pektemek için ne büyük bir şans..!
Aslında maçın içinde birbirinden ilginç başka öyküler var. Biliç'in geçen haftaki serzenişinin ardından gelen iki penaltı. İlkinin sırrını çözmek için İmkansızlıklar Dedektifi Martin Mystere lazım. İkincisinde ise Atiba'nın sol kolunun hakimiyetini kaybedileni anlamak daha da zor.
Beşiktaş yenik duruma düştükten sonra ilk yarı bitene kadar grogi vaziyetteydi. Bilinç bir ara sinirden soyunma odasına gitmeye kalktı.
Kweuke, Beşiktaş yarı alanında cirit atıyordu... Ama o ciriti isabet ettiremedi.

Veli derinlik kattı
İkinci yarıda hakimiyet Beşiktaş'a geçti. Açıkçası beraberlik golünü de erken buldular.
Süre uzasa Çaykur Rize'nin kontratak silahları dengeleri alt üst edebilirdi.
Randımanlı antrenman yapamayan Almeida'yı da oyuna soktu Biliç. Sağdan, soldan geliyorlardı...
Veli için de bir şeyler söylemek gerekiyor. Veli artık sadece çok koşan adam değil.
Oyununa derinlik kattı. Ondan o müthiş derin toplar geldikçe Beşiktaş'ta Fernandes'in yokluğunda Oğuzhan'ın işi kolaylaşıyor.
Beşiktaş'ın, Galatasaray ile puanları eşitleme fırsatı kaçtıysa bunda iki penaltının getirdiği sinirle ilk yarının ikinci bölümünü çar çur etmenin payı büyüktü. Halbuki Beşiktaş ilk yarıda daha iyi işler yapabilir, ikinci yarıda ise sonuca gidebilirdi. Çaykur Rizespor kontrataklarında Tolga, Ersan ve Pedro'nun direnişleri dikkat çekiciydi. Karadeniz takımının gol silahları ikinci yarıda fizik olarak biraz daha ayakta kalabilse skora etki yapabilirlerdi. Ancak onlar da çok yoruldu.