Sisteme yenildiler

En klasik söyleyişle futbol yaşamgibidir. Tıpkı yaşamda olduğu gibi futbolda da bazen olağan dışı gelişmeler işin akışını değiştirir. İşte 2010 Dünya Kupası. Milyarlar, Güney Afrika'ya kilitlendi ama futbol adına ne tat var, ne tuz. Varsa yoksa arı kovanı vızıltısıyla vuvuzela.
Sanki dünyanın en büyük organizasyonu gerçekleşmiyor, bir yerel çalgı, müzik dünyasına kendisini kabul ettirmeye çalışıyor.
Kabul ettik, önde vuvuzela var ama arkasına futbol da takılır derken, bu kez hakemler sahne alıp, "Batman" rolüne soyundular.
Bu ortamda geldik çeyrek finallere. Umutlarımız kırılmış, hayallerimiz yıkılmıştı. Son bir gayret derken, futbol yüzünü karanlık bulutların ardından gösterdi. Klişeler yıkıldı, yıldızlar yerle bir oldu. Daha turnuvanın başından itibaren ismi ayrı yerlere yazılan Ronaldo, Messi, Rooney, Ribery, Robinho ve Kaka sahneden arkalarına bile bakamadan ayrıldı.

AVRUPA'NIN ZAFERİ
Peki, ne oldu da yıldızlar ve Brezilya ile Arjantin gibi favoriler yarı finali bile göremedi? Yanıtı basit: "Sistem, yıldızları yok etti?" Burada akla takılan birkaç soru var tabii. Örneğin Brezilya ve Arjantin, grup maçlarında sıkıntı yaşamazken, neden çeyrek finalde yok oldu. Bunun yanıtı gayet basit. Güç dengesizliği oluştuğunda, yani bu ekipler kendilerinden güçsüz ya da kendilerine yakın güçte takımlar karşısında bireysel becerili oyuncularıyla fark yaratabiliyor.
Ancak söz konusu durum eşit güçlerde olunca sistem, yıldızları eritiyor. Brezilya'yı eleyen Hollanda'da Robben ve Sneijder gibi iki yıldız, Arjantin'i eleyen Almanya'da Mesut Özil vardı ama Hollanda ve Almanya kazandı.
Bunun yanıtı bu isimlerin etrafındaki çalışkan arılarda gizli. Almanya'da Khedira, Schweinsteiger ve Müller, Hollanda'da Van Bommel, De Jong ve Van der Vaart.
Bu arada 2006 finalinde iki Avrupalı İtalya ile Fransa oynadıktan sonra 2010'da, 3 Avrupalı'nın yarı finalde olması bir tesadüf mü? Hayır… Sistemi uygulayan Avrupa'nın zaferi…