Dün geceki rakip beceriksizlikti!

Fenerbahçe dün gece kazanır gibi oynadı ama.
Kendini kandırdı.
Kadıköy'deki 33 maçlık yenilmezlik dün gece sona erdi.
Kendinde eksik olanı sen fark etmiyorsan, rakibin fark eder.
Kendinde fazla olanı sonuca yansıtmıyorsan.
Bunun bedelini liderlik öder!
Ter dökenleri, mücadele edenleri tırnak içine alıyoruz ama.
Dün gece yeryüzünde dalgın gezen yıldızlara gerçeği biz gösteremeyiz. "Tabela!" dururken!

Maçın kaderine etki eden adamlar listesinde ilk sırayı İsmail Kartal'a veririm.
Sen Emre'yi sahadan çıkarıp, Selçuk Şahin'i alırsan.
Rakip savunma nereden yıkılır konulu derste, kaleyi yoklayacak tek adam Diego'yu gecenin sonuna saklarsan.
Ve ilk yarıda ypılması gereken hamleleri seyredersen.
Olacaklar bunlar.
Görmeyen gözler de rakiptir bazen.
Kaçan goller kadar!

Ve Emenike… Kaçırdığı bir pozisyon var ki, emekli olmuş bir işçiyi oraya koysanız gol yapar.
Pozisyonu kaçırmak atmaktan zor.
Harcadığı pozisyon bir yana, Emenike ilk yarıda bir gamsızlık hummasındaydı ki, gecenin zarar küpü olarak öne çıktı.
Oysa maçın başında yenilen gole rağmen, davasından caymayan bir Fenerbahçe sahadaydı.
Liderliği getirecek baskıyı da, pozisyonları da yakaladı.
Ama öylesine net pozisyonlar harcandı ki olacak şey değil.
Gecenin gerçeklerinden biri daha! "Beceriksizlik de rakiptir bazen!"

Akhisar'a gelince.
Ellerinden gelen her şeyi yaptılar.
Futbolun dışına bile saptılar.
Ama dönen topları saldırı hamlesine dönüştürmekte de ustaydılar.
Talihi lehlerine çevirmekte de.
Attıkları ilk gol fantastikti.
İkinci gol dramatik!

İkinci yarı aksiyonlu sahnelerle doluydu da.
Maçı bu hale getiren adamın adı; Özgür Yankaya'ydı!
Özgür Yankaya'dan hakem olursa.
Hakemliğin itibarı bu kadar olur!