Tatsız tuzsuz

Dünya Kupaları'nda bol gollü, farklı galibiyetlerin geldiği grup açılış maçlarına pek alışık değildik.
O kadar ki, savunmasıyla meşhur Yunanistan bile bu düzene ayak uydurmak için bir maçta üç gol birden yedi.
İşte tam 2014 bu özellikleriyle diğerlerinden ayrılarak başlamıştı ki İran-Nijerya ile eskiye dönüş yaptık. Tatsız tuzsuz, kalitesiz, golsüz bir maç oldu.
Maçtan evvel favori, Afrika kıtasının derli toplu takımlarından biri olan Nijerya'ydı.
Nijerya ileri uçta tek forvet oynayan Emenike, orta sahadan Obi Mikel, Moses, Onazi gibi kaliteli oyuncuların desteği, bunların Ameobi, Odemwingie gibi alternatifleri ve tipik Afrika takımı özellikleri ile ciddiye alınması gereken bir takım.

Pek bir şey beklemesin
Daha yolun çok başında olan İran ise her açıdan Nijerya'nın, hatta organizasyona katılan takımların yüzde 90'ının gerisinde. Tüm bunlara rağmen maçtan önce Nijerya'nın kağıt üzerinde favori gözüktüğü kadar favori olmadığına değinmiştik.
Nitekim İran, sınırlı kalite ve tecrübesini üst düzey disiplini ve takım kimliğiyle tolere etmeye çalıştı. Arjantin ve Bosna Hersek'e karşı başarabileceğine inanmasam da Nijerya'ya karşı oyunu 0-0 tutmayı becerdi.
Topu maç boyu kontrol eden Nijerya, hem hareketli oyundan net pozisyon yaratmak hem de duran top etkinliği bakımından beklentilerimin çok altında kaldı.
Bu haliyle, Arjantin'in domine ettiği bu grupta Bosna Hersek'i geçerek kalifiye olacak bir intiba vermiyor. İran'a gelince, Ortadoğu politikaları ve siyasi manevralarına odaklanmayı sürdürürse daha iyi olur. Brezilya'dan pek bir şey beklememeliler.