Başkan Yıldırım'ın destek vermesine rağmen Kocaman çok sıkıntılı günler yaşıyordu. Günün 24 saatini Samandıra'da geçirmesine rağmen başarı bir türlü gelmek bilmiyor, tesislerdeki sevgisizlik ortamı devam ediyordu. Takımın en çok eleştirilen ismi ise Alex de Souza idi. Kaptan kendisinden beklenenlerini sahaya yansıtamıyor ya da yansıtmıyordu! Her puan kaybedilen maç sonrası eleştiriliyor, artık takımdaki varlığı sorun olmaya başlamıştı. Medya baskısı bitmek bilmiyordu. "Alex koşmuyor, oynamıyor, sistemi bozuyor" eleştirileri ayyuka çıkmıştı.
Brezilya'ya dönelim
Yıllardır Fenerbahçe'yi "sırtında taşıyan" adam dışlanmıştı. Hem de hocası Aykut Kocaman tarafından. Bazı maçlara yedek başlıyor, bazılarında ise oyundan çıkarılıyordu.
Bu Alex için alışılmamış bir durumdu. Eleştirilerin en yoğun olduğu zamanlarda Souza ailesinde yapılan bir görüşme Alex'in kaderine etki edecekti. Antrenman sonrası yorgun argın eve gelen Alex moralsizdi.
Eşi Daianne Alex'in artık Türkiye'de mutsuz olduğunu anlamıştı.
Daianne: Senin sözleşmeni uzatacaklarını sanmıyorum. Bu sezon bizim için Türkiye macerası biter. Yapılan eleştirilerin hiçbirini hak etmiyorsun. Yaptıkların ne çabuk unutuldu.
Çocuklarımız artık büyüdü. Brezilya'ya geri dönelim.
Alex: Benim Fenerbahçe için yaptıklarım bu kadar çabuk silinemez. Kalıp savaşmak istiyorum.
Sözleşmemi yenilemeseler de takımı şampiyon yaparak ayrılmak istiyorum.
Kötü olarak anılmak istemem. Elimden geleni yapıp sezon sonu öyle gidelim. F.Bahçe benim için çok önemli.
Sıkıntılar Souza ailesinin içine kadar işlemişti.
Samandıra Tesisleri'nin de Souza ailesinden farkı yoktu. Kimsenin yüzü gülmüyordu.
Oyuncuların teknik direktör Aykut Kocaman'ı eleştiren demeçleri gazetelerin manşetlerini süslüyordu. Hedefteki adam Kocaman'ın kolay pes etmeye niyeti yoktu. Sezonun ilk yarısı Sivas galibiyetiyle sona erdi.
Yeni Malatya depremi
Aykut Kocaman'ın istifa edeceğine kesin gözüyle bakılıyordu. Böylesine karışık bir ortamda takımı toparlamak, yeniden ayağa kalkmak gerçekten çok zordu. Herkes bu durumun en dip olduğunu düşünürken Türkiye Kupası'ndaki Yeni Malatya maçı geldi çattı.
Asıl gürültü bu karşılaşmanın ardından çıktı.
Zayıf rakibine yenilerek kupadan elenen sarı-lacivertli takım rakiplerin alay konusu olmuştu.
Maçın ardından soyunma odası yangın yeri gibiydi. Her kafadan bir ses çıkıyor, bağırışlar, küfürler havada uçuşuyordu. Aykut hoca soyunma odasına girdiğinde büyük bir sessizlik oldu. Kocaman: Artık ne diyeceğimi bilmiyorum.
Bu leke sadece benim değil bütün takımın üzerine sürülmüştür. İstifa edersem rahat edecek misiniz? Emre Belözoğlu: Hocam bize biraz müsaade edin kendi aramızda konuşalım. İstifa etmeyi sakın düşünmeyin. Takımı bu noktaya bizler getirdik, buradan çıkarmasını biliriz.
Bu konuşmanın ardından Aykut hoca dışarı çıkar. Moralsiz ve çok üzgündür. Kapının önünde toplanan sarı-lacivertli taraftarlar, "Kocaman istifa" diye bağırmaktadırlar.
'Savaşacağız'
Fenerbahçe'nin "kralı" Kocaman, bu tezahüratı kariyeri boyunca hiç duymamıştı.
Tam o anda soyunma odası koridorunda karşılaştığım Kocaman'a sordum, "Hocam ne yapacaksın?"
Bana, "Yiğit düştüğü yerden kalkar Emre. Bırakmayacağım sonuna kadar savaşacağız.
Bizim takım buraları hak etmiyor.
Gerçekten çok iyi bir ekibiz.
Sorunu bulup çıkaracağım. Hâlâ şampiyonluğun en büyük adayıyız" dedi.
Sıkıntılı günlerin ardından"mucizevi" Antalya kampı başladı. Başkan Aziz Yıldırım'ın tam da o sırada yaptığı bir hamle övgüye değerdi.
Takımın yıldızı Alex'le sözleşme uzatıldı.
Tabii Kocaman'ın onayı alınarak… Mukavelesinin uzatılmasıyla rahat bir nefes alan Alex, elini taşın altına koydu. Takımda en büyük eksiklik birlik ve beraberlikti.
Kaptanlar Emre, Alex ve Volkan diğer oyuncularla bire bir ya da toplu halde görüşmeler yapmaya başladı. İşte o toplantıların birinde yapılan konuşmalar:
Ayağa kalkma zamanı
Emre: Arkadaşlar hocamız bu zamana kadar bizim yanımızda durdu. Artık ayağa kalkma zamanı. Takımda birbiriyle konuşmayan, küs olan kimse kalmasın. Eğer küskünlüğe devam eden oyuncu olursa onu dışlarız.
Sonra bütün oyuncular birbirine sarıldı ve şampiyonluk sözü verdiler. Ertesi gün Aykut Kocaman'ın basın toplantısında hocaya Santos'un, "Daum olsa şampiyon olurduk" demeci karşılığında ne yapacağı soruldu. Aykut hoca her şeye rağmen oyuncusuna sahip çıktı. Santos'un iyi bir oyuncu olduğunu söyledi. Ertesi gün Santos'tan özür açıklaması geldi. Küskünler barışıyor, takımda kolej havası yeniden inşa ediliyordu.
* * *
BULUTLAR DAĞILIRKEN
Bu arada Brezilya Milli Takımı'nda direkt oynayan Santos'un, Messi'ye adım attırmadığı Arjantin maçından döndüğünde Caner'in yedeği olarak oturması başka bir krizin nedeni oluyordu.
Başkan el koyuyor...
Sezon başında Avrupa'daki başarısız sonuçlar, stadı yakanlar tarafından bile "Geçen sene takım çok daha iyiydi" yorumlarının yapılmasına neden oluyordu. Ligde geriye düşülüp, kupaya da A.Gücü ve Bucaspor mağlubiyetleriyle mendil sallanıyordu. Yalnız bu mağlubiyetler Fenerbahçe'nin kurtuluşu anlamına geliyordu. Bu iki maçta yenilen 7 gol, Alex oynamadığı zaman da savunmada arızalar olduğunun göstergesiydi. Alex'in oynamadığı ve oyundan alındığı (son dakikalarada çıktığı) maçların hiçbirinde galibiyet gelmediğiydi. Artık şampiyonlukta en büyük pay sahibi olan Alex'li günler artık başlamak üzereydi. Ama bu arada Santos krizi tırmanıyordu. Aziz Yıldırım'ın olaya el koyma zamanı
yaklaşmıştı.
Emre BOL- Selçuk YULA
