Bu tribüne ve bu seyirciye haksızlık. İzmir gibi bir şehrin Turkcell Süper Lig'de takımının olmayışı ne kadar yazık. Egenin kalbinden şampiyonluğa oynayan takım çıkmayışı ülke futbolu için bir garabet. Sivas, Kayseri, Gaziantep son yıllarda lige büyük dinamizm katarlarken İzmir'in bu yarışta geri kalması şehrin ve kulüplerin büyük ayıbı. Şampiyonluğa oynayan bir İzmir takımın tribünde ne de büyük potansiyeli var, bir kez daha görmüş olduk. Skibbe'yi bu açıdan tebrik etmek istiyorum. Genel beklenti çok genç ve yedek ağırlıklı bir takımla sahaya çıkacağı yönündeydi. Skibbe beklentinin aksine elindeki en iyi kadroyu sahaya sürerek İzmir seyircisini bir anlamda ödüllendirdi. Ayrıca G.Saray, kupadaki son maçlarında kolay ya da zor olmaksızın deplasmanda rakiplerine üstünlük sağlayamıyor. Üstelik aradan sonra lig öncesi en önemli provalarından biriydi bu maç. Lincoln'ün yokluğunda Arda oyun kuruculuğa soyunmuştu, sahada gezerek oynadı. Maçın ilk yarısı için şöyle bir hikaye yazabiliriz; Altay, sahaya tedirgin çıkmıştı. G.Saray müthiş bir özgüven patlaması içindeydi. Maçın başındaki pozisyon dışında Altay hep birlikte topun arkasına geçerek kalesini savunuyordu. G.Saray da hakkını verelim rakibin kimliğine bakmaksızın disiplinli bir oyun ortaya koydu. On dakikadan sonra Altay daha kendine güvenerek oynadı, daha çok çıkmaya başladı ve jeneriklik bir Şehmuz golüyle öne geçti.
Skor 1-5 olurdu Gerçekten nefis, muhteşem bir tek vuruş golüydü, Şehmus'u bir futbolsever olarak tebrik ediyorum. Bu gol maçın seyrini tam tersine çevirdi. Bu kez misafir takım aldı sazı eline ve yaklaşık yirmi dakikalık müthiş bir baskı kurdu. İki direkten dönen top, yığınla karambol pozisyonu, kaçırılan bir dolu gol tabelaya yansısaydı maçın skor en az 1-5 olurdu. G.Saray takımı ikinci yarıya hazır görünüyor. Feyyaz Uçar gözlerden uzakta tam bir altyapı takımı kurmuş, hem O hem de takımı alkışı hak etti. Kaleci Gökhan başta olmak üzere iyi oyuncuları var. Umarım bu yolculuk onlar adına süper ligde biter.
